Marcin Puzio „Pieśń nad Pieśniami” jest jedną z ksiąg dydaktycznych, które należą do Starego Testamentu. Nie da się określić autorstwa tekstu, choć nazywa się ją czasami tradycyjnie „Pieśnią Salomona”. Treść, podobnie jak duża część Biblii, była początkowo przekazywana ustnie.
Literatura stanowi kopalnię wiedzy dla człowieka. Dorobek naukowy i kulturowy świata najczęściej można odnaleźć w książkach, np. podręcznikach czy encyklopediach. Reportaże pozwalają na poznanie odległych zakątków świata, co w innych warunkach nie byłoby możliwe bez pojechania tam.
Symbol to coś oddające ukryte znaczenie, dzięki któremu za pomocą kodu można przekazać dodatkowe informacje. Część z nich jest znana, sowa symbolizuje więc najczęściej mądrość, lis chytrość, osioł upartość. Aby odszyfrować ukrytą informację, najczęściej trzeba posługiwać się tym samym kodem kulturowym, co autor dzieła.
Cierpienie jest nieodłączną częścią ludzkiej egzystencji. Choć nikt nie chce go odczuwać, nie da się go całkowicie uniknąć. Może ono wynikać z własnej choroby, tragedii osobistej, jak być formą współodczuwania cierpienia bliskiej osoby.
Szczęście jest fundamentem dobrego samopoczucia człowieka. Wpływa na dobrostan psychiczny oraz pośrednio jego fizjologię. Źródła tego uczucia można doszukiwać się w wielu czynnikach, w zależności od preferencji. Tak samo, jak szczęście może dawać pyszne jedzenie, spotkanie z bliskimi czy oglądanie filmu, tak samo dla kogoś innego pomoc innej osobie również może dawać poczucie radości i spełnienia.
Dojrzewanie człowieka wiąże się z trudnymi emocjami. Jest to etap przejściowy między dzieciństwem a dorosłością, gdy wiele przekonań zostaje zweryfikowanych przez okrutne realia rzeczywistości.
Zaufanie jest podstawą budowanych relacji między ludźmi. Pozwala ono na zacieśnianie związków przez dzielenie się osobistymi rozterkami oraz sekretami. Tworzenie go wymaga czasu oraz chęci z obu stron.
„Bitwa pod Grunwaldem” to opowiadanie napisane przez Tadeusza Borowskiego. Zamyka ono zbiór „Pożegnanie z Marią”, wydane w 1948 roku. Autor opisał w nim wydarzenia drugiej wojny światowej, którą przeżył jako młody mężczyzna.
Obserwacja maszerującego batalionu.
Rozmowa ze współwięźniami o polskim wojsku.
Narzekanie na obozową kuchnię i traktowanie wyzwolonych.
Kłótnia z podchorążym.
„Ludzie, którzy szli” autorstwa Tadeusza Borowskiego to opowiadanie pochodzące ze zbioru „Pożegnanie z Marią” wydanego w 1948 roku. Inspiracją do tomiku były przeżycia i doświadczenie drugiej wojny światowej, jak również pobytu w Auschwitz-Birkenau. Tadek, główny bohater jest inspirowany samym Borowskim, jednak nie można go utożsamiać z nim w pełni. Opowiadanie opisuje ostatnie lato spędzone w obozie w Oświęcimiu.
