Stwierdzenie, że podróże kształcą, bywa uznawane za banał. Dają jednak niesamowite możliwości w zakresie poznawania nowych kultur przez doświadczanie. Nigdy czytanie książek, oglądanie zdjęć czy filmów nie oddaje piękna oraz rzeczywistości danego regionu. Podróże pozwalają na poznanie świata, ale także przez sprawdzenie się w różnych sytuacjach, lepsze zrozumienie i odkrycie samego siebie. W swojej pracy odwołam się do „Kordiana” Juliusza Słowackiego oraz „Odysei” Homera.
Wyjazdy zagraniczne dają szansę na poznanie nowych kultur, a także spojrzenie na własną sytuację z nowej perspektywy. Osoby, które wyjeżdżają, mogą spokojnie zastanowić się nad pewnymi zagadnieniami i problemami z boku. Czasem zaangażowanie emocjonalne i brak zasobów na rozważanie przysłania możliwości, które są na wyciągnięcie ręki. Z tego względu wielu pisarzy i filozofów romantyzmu wyruszało na podróże po świecie i Europie. Dzięki temu mogli nawiązywać w swoich utworach do nowych, ciekawych motywów. Stanowiły inspirację do tworzenia dla artystów, np. Adama Mickiewicza w „Sonetach krymskich”. Przymusowy wyjazd stał się szansą na poszerzenie horyzontów.
Wędrówka Kordiana, tytułowego bohatera dramatu romantycznego Juliusza Słowackiego inspirowana jest jego osobistymi wędrówkami. Drugi wieszcz polski zwiedził wiele państw Europy, jak i Bliskiego Wschodu i Afryki. Kordian wyrusza w podróż ze względu na zawód miłosny, przez który pragnie zmienić otoczenie. Laura jest więc czynnikiem, przez który zmienia się w całkowicie innego człowieka. Z klasycznego bohatera romantycznego przechodzi przemianę w bohatera, człowieka prawego i mężnego. Poznaje wiele prawd i zasad rządzących światem, widzi, że pieniądze są w stanie zrobić wszystko, jednak nie kupią prawdziwej miłości. Dla jego dalszych losów, ważna jest również wizyta w Watykanie podczas podróży po Italii. Zawodzi się papieżem, który nie dość, że nie błogosławi walczących o wolność Polaków, to dodatkowo sugeruje im, że ich walka jest bezsensowna. Z tego względu postanawia działać, wraca do Polski i próbuje zorganizować zamach na cara, który przebywa akurat w Warszawie. Działa co prawda lekkomyślnie, jednak podróż ta zmienia go oraz pozwala mu lepiej poznać i zrozumieć świat, w którym żyje.
Odyseusz jest głównym bohaterem „Odysei” Homera. Epopeja dotyczy zagadnień po zakończeniu wojny trojańskiej. Powrót króla Itaki przedłuża się, ponieważ musi zmierzyć się z wieloma niebezpieczeństwami i trudnościami. Pozostaje jednak wytrwały, rozumie, w których sytuacjach popełnił błędy (np. na wyspie cyklopów). Choć droga ta powinna trwać dużo krócej, powrót z Troi zajmuje mu to kolejną dekadę. Podróż kształtuje go pod kątem pokory, pod wpływem wydarzeń staje się mniej zuchwały wobec bogów i innych stworzeń. Po powrocie do Itaki widzi również swój kraj z innej perspektywy. Początkowo nie ujawnia swojej tożsamości, co daje mu możliwość zobaczenia królestwa z poziomu zwykłego obywatela. Przeraża go rozkład państwa, które przez dwadzieścia lat było bez króla. Dopiero jego powrót i wyrzucenie zalotników z pałacu sprawia, że kraj wraca do swojej dawnej świetności. Bohater poznaje więc głęboko samego siebie oraz dostaje możliwość spojrzenia na własny kraj z innej perspektywy.
Klasycznym przykładem może być też historia Frodo Bagginsa z „Władcy Pierścieni”. Hobbit wraz z towarzyszami wyrusza w daleką i niebezpieczną podróż w poszukiwaniu dobra. Choć nie był chętny do podróży, pod wpływem doświadczenia i wizyty w Mordorze, stał się bardzo odważny. Poznał więc nie tylko piękny świat, wędrując po Śródziemiu, a także samego siebie.
Podróże są ogromną szansą dla człowieka. Dają ogromne możliwości poznania świata, innych kultur, doświadczenia wrażeń, które będą z człowiekiem do końca życia. W czasie takich przygód można również zawrzeć znajomości, które w dobie internetu mogą przetrwać przez wiele lat. Pozwalają także na poznanie swojego kraju, regionu z innej perspektywy. Powracając do domu, można zauważyć w nim nowe piękno, docenić rzeczy, których wcześniej się nie dostrzegało.