W dziełach literackich autorzy często decydują się na zamieszczenie w nich przyrody. Spełnia ona wiele różnych funkcji – może być po prostu tłem wydarzeń, a może także przejąć rolę pełnoprawnego bohatera opowieści. Z wielu dzieł literackich wywnioskować można także, że przyroda spełnia ważną funkcję w życiu człowieka. Zaspokaja ona wiele z jego potrzeb, człowiek na łonie przyrody podejmować może wiele aktywności związanych z rozrywką. Natura dostarcza człowiekowi pożywienia oraz innych surowców, niezbędnych do życia. Wniosek, że przyroda spełnia ważną rolę w życiu człowieka, jest więc stwierdzeniem słusznym, co można udowodnić właśnie na podstawie przykładów z wspomnianej już literatury.
W noweli Elizy Orzeszkowej zatytułowanej „Gloria victis” przyroda jest nie tylko tłem dla opisywanych wydarzeń. Przejmuje ona także rolę narratora, a w czasie powstania styczniowego – które jest głównym tematem utworu – jest obserwatorem wszystkich wydarzeń i przechowuje pamięć o nich oraz o uczestnikach walk. Przyroda staje się więc jednym z głównych bohaterów i skarbnicą wiedzy o powstańcach. Bez niej mogłaby ona zginąć w mrokach historii. Na łonie przyrody pojawia się także powstańcza mogiła, w której spoczywają ofiary walki o niepodległość. Dzięki temu przyroda staje się także swoistą pamiątką tych wydarzeń, nosi w sobie ich namacalny dowód.
Historia i przyroda w noweli Orzeszkowej splatają się więc w jedno i zaczynają pełnić podobną funkcję. Natura jest więc człowiekowi potrzebna i pełni ważną rolę w jego życiu poprzez przechowywanie pamięci narodowej oraz materialnych pamiątek z nią związanych, takich jak mogiły, pola bitew czy przydrożne krzyże. To właśnie w miejscach takich jak lasy czy łąki można spotkać się z pamięcią o dawnych wydarzeniach, podumać nad nimi i oddać się refleksjom dotyczącym historii. Tworzy ona miejsce, w którym człowiek może przeżywać w spokoju swoje emocje związane z minionymi wydarzeniami czy wspomnieniami. To na jej tle rozgrywa się także wiele ważnych dla narodu wydarzeń, takich właśnie jak bitwy powstańcze.
Innym przykładem, który udowadnia, że przyroda pełni ważną rolę w życiu człowieka, jest „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza. Bohaterowie tej epopei narodowej spędzają na łonie przyrody wiele czasu. Jest ona tłem ważnych wydarzeń, które mają miejsce w utworze, jak na przykład schadzka Tadeusza i Telimeny. W okolicznościach przyrody bohaterowie „Pana Tadeusza” pracują, odpoczywają, spędzają czas i zaznają rozrywki. Tradycja i obyczaje szlacheckie, które kultywują mieszkańcy Soplicowa, są także ściśle powiązane z przyrodą. Obejmują one bowiem takie aktywności jak grzybobranie czy polowania, których nie da się przeprowadzić inaczej niż w naturze.
Natura jest więc nierozerwalnie powiązana z obyczajowością w Polsce, stanowi jego istotną część i gdyby jej zabrakło, to sporo zwyczajów po prostu by zniknęło lub stałoby się niezrozumiałymi. Na łonie natury, na przykład w lesie, można także oczyścić umysł i spędzić trochę czasu z własnymi myślami. Robi to na przykład Telimena, udając się do swojej „świątyni dumania”. Przyroda służy jednak nie tylko atrakcjom, ale również odpowiada za możliwość przeżycia mieszkańców Soplicowa. Dostarcza im ona bowiem pożywienia, wody, materiałów na ubrania oraz wielu innych surowców. Mieszkańcy Soplicowa są więc uzależnieni od przyrody w kwestii przeżycia.
W obliczu powyższych przykładów z literatury, widoczne jest, że stwierdzenie dotyczące roli przyrody w życiu człowieka, jest słuszne. Pełni ona wyjątkowo ważną funkcję w jego życiu, jest świadkiem ważnych wydarzeń, dostarcza mu pożywienia, a na jej łonie można spędzać czas na licznych rozrywkach. Powiązana jest ona z obyczajami czy tradycjami, w wyniku czego staje się ona także częścią historii oraz kultury.