Mendel Gdański - plan wydarzeń

Mendel Gdański to starszy Żyd mieszkający w Warszawie.
Bohater prowadzi warsztat introligatorski i opiekuje się dziesięcioletni wnukiem Jakubem.
Mendel jest znany i lubiany przez swoich sąsiadów.
Pewnego dnia Jakub wraca do domu ze szkoły bez czapki.
Chłopiec przyznaje się, że inni chłopcy drwili z jego pochodzenia.
Mendel tłumaczy wnukowie, że bycie Żydem to coś, z czego może być dumny.
Warsztat odwiedza dependent.
Mężczyzna przynosi plotki o nadchodzącym pogromie Żydów.
Mendel próbuje rozładować sytuację żartami, nie wierzy w takie wieści.
Zegarmistrz odwiedza wieczorem bohatera i również mówi o pogromie.
Mężczyzna oskarża Żydów o stereotypowe kwestie, takie jak chciwość.
Mendel próbuje dyskutować z zegarmistrzem, ale ten nie daje się przekonać.
Gdański w nocy nie może zasnąć, denerwuje się informacjami.
Kolejnego dnia pewien student ostrzega Gdańskiego, że w mieście biją Żydów.
Student zakazuje Jakubowi wychodzić z domu.
Mendel wpada w złość.
Sąsiadki chcą ratować bohaterów i ustawić w ich oknie krzyż, ale Mendel nie chce wypierać się swojej wiary.
Mendel odmawia także ukrycia się z wnukiem w sypialni.
Mendel i Jakub stają razem w oknie.
Tłum rzuca kamieniami i trafia chłopca w głowę.
Student próbuje bronić Żydów i osłania Gdańskiego swoim ciałem.
Tłum ostatecznie rozchodzi się, ale Mendel czuje się przybity.
Mendel odprawia ceremonię żałobną, ponieważ umarła w nim miłość do jego miasta.