„Kamienie na szaniec” to powieść Aleksandra Kamińskiego oparta na prawdziwych wydarzeniach z czasów II wojny światowej. Jednym z jej głównych bohaterów jest Alek – młody chłopak, który zginął z powodu rany odniesionej w akcji odbicia przyjaciela z rąk gestapo. Jego pełne imię i nazwisko brzmiało Maciej Aleksy Dawidowski, a w czasie wojny odznaczył się wieloma bohaterskimi czynami.
Charakterystyka Alka
Alek Dawidowski to bardzo młody chłopak – w momencie wybuchu wojny był krótko po egzaminach maturalnych, miał więc około dziewiętnastu lat. Opisywany jest jako osoba wysoka i szczupła, ma niebieskie oczy i jasne włosy. Był synem kierownika fabryki, który został rozstrzelany w roku 1940, jego matka zaś zajmowała się domem i udzielała pod względem społecznym. Miał siostrę, Marylę i wszyscy razem mieszkali Żoliborzu.
Alek opisywany jest jako bardzo energiczny chłopak, pełen charyzmy, odznaczający się naturalnymi zdolnościami przywódczymi. Łatwo wpadał w stan podekscytowania. Był bardzo przywiązany do swojej rodziny. Gdy aresztowano jego ojca, Alek postanowił, że nie będzie jadł cukru i słodyczy aż do chwili jego uwolnienia. Dotrzymał tej decyzji, aż do śmierci ojca. Pokazuje to, że był konsekwentny i miał silną wolę – potrafił wytrwać w swoich wyborach, nawet jeśli były trudne. Był także prawdziwym patriotą i w trakcie okupacji niemieckiej robił wszystko, co tylko było możliwe, by sabotować działania wroga. Równocześnie wspierał swoją matkę w codziennych, domowych obowiązkach, pracował i kontynuował swoją edukację na tyle, na ile było to możliwe w wojennych warunkach. Poświęcał także czas swojej narzeczonej, Basi. Alek był więc bardzo towarzyski i obowiązkowy, wiedział też, że ma wiele zobowiązań, którym musi podołać.
W czasach szkolnych Alek był świetnym uczniem, a w czasie akcji patriotycznych wykazał się niezwykłą odwagą i zaangażowaniem. To właśnie on ściągnął z pomnika Mikołaja Kopernika niemiecką tablicę, zasłaniającą polski napis. Wymagało to od niego męstwa, ponieważ akcja ta groziła aresztowaniem i nawet utratą życia. Warto też zaznaczyć, że Alek był urodzonym przywódcą, za którym inni naturalnie podążali i nieustannie pragnął się doskonalić w wielu aspektach swojego życia. Dodatkowo świetnie nad sobą panował, przez co sprawdzał się w trakcie trudnych akcji, wymagających opanowania i szybkiego podejmowania trudnych decyzji. Był bardzo poważny i nie śmieszyły go wulgarne żarty, jakie słyszał wśród starszych kolegów, wraz z którymi pracował w fabryce. Można więc powiedzieć, że był bardzo dojrzały jak na swój wiek. Odznaczał się także ambicją i wysoką wrażliwością.
Alek był także świetnym, oddanym przyjacielem. Udowodnił to, biorąc udział w akcji pod Arsenałem. Uwolnienie Rudego z rąk gestapo przypłacił własnym życiem. Alek dokonał ostatecznego poświęcenia dla swoich bliskich i nie wahał się przy tym, Robił to, co uznawał za moralne i właściwe. Ten inteligentny, lubiany w towarzystwie chłopak był więc w stanie zrobić wszystko dla swoich przyjaciół i ojczyzny. Mimo swoich sukcesów pozostał skromną osobą, która nie przechwalała się swoimi sukcesami. Walczył do ostatniej chwili, nawet ranny wciąż rzucał granatami w Niemców, przeciwko którym walczono w akcji pod Arsenałem.
Alek Dawidowski jest więc zdecydowanie pozytywnym bohaterem, zasługującym na upamiętnienie w literaturze polskiej. Ze stron powieści Aleksandra Kamińskiego przebija się postać bardzo wrażliwego, inteligentnego i charyzmatycznego chłopaka, dla którego ojczyzna i przyjaciele byli najważniejsi w życiu i to dla nich właśnie je poświęcił.