Tren II – interpretacja

W drugim utworze cyklu „Trenów” Jan Kochanowski kontynuuje część exordium, czyli określenia przyczyn swojego bólu. Mówi więc o śmierci niespełna trzyletniej córeczki Urszulki. Poeta ukazuje dalej swój ból i nieodżałowanie radości, którą miała sprawiać mu pociecha. 

Rzym – interpretacja

Wiersz „Rzym” autorstwa Juliusza Słowackiego powstał podczas jednej z wypraw autora – podróży do tytułowego Rzymu. Utwór porusza tematykę przemijania, nieuchronnego upływu czasu. Autor zawiera w nim swoje spostrzeżenia i przemyślenia na temat „wiecznego miasta”, którego potęga, mimo swojego przydomka, dawno już zgasła.

Do Matki – interpretacja

Wiersz „Do Matki” autorstwa Juliusza Słowackiego powstał w okresie, w którym poeta przebywał na emigracji. W tym czasie dużo korespondował z najbliższą mu osobą, czyli właśnie matką, Salomeą Słowacką, która jako jedyna rozumiała problemy osamotnionego artysty żyjącego w obcym mu kraju. Utwór porusza problematykę głębokiej samotności oraz towarzyszącej jej tęsknoty za rodziną i ojczyzną.

Uspokojenie – interpretacja

Wiersz „Uspokojenie” autorstwa Juliusza Słowackiego powstał w 1844 roku jako próba ostudzenia przeciwników rewolucji. Utwór napisany jest w duchu filozofii genezyjskiej – opracowanego przez poetę poglądu opierającego się na ciągłym odradzaniu w nowych, coraz doskonalszych formach. Można w nim znaleźć wiele odwołań do wydarzeń historycznych.

Chmury – interpretacja

Wiersz „Chmury” autorstwa Juliusza Słowackiego powstał 21 lipca 1835 roku podczas pobytu poety w Szwajcarii obejmującego lata od końca 1832 roku do początku 1836. W tym czasie artysta napisał zaledwie sześć wierszy, z czego dwa z nich, „Stokrótki” i właśnie „Chmury” powstały tego samego dnia – pierwszy z nich rano, a drugi wieczorem. Utwór ten jest romantycznym opisem stanu ducha wybitnej jednostki, która z zachwytem podziwia zachmurzone niebo.

Pogrzeb kapitana Meyznera – interpretacja

Wiersz „Pogrzeb kapitana Meyznera” Juliusza Słowackiego powstał 30 października 1841 roku w Paryżu, 9 dni po śmierci tytułowego kapitana Józefa Meyznera – uczestnika powstania listopadowego przebywającego na emigracji. Poeta opisał w swym utworze wydarzenia poprzedzające pogrzeb tej postaci, które były niezwykle istotne dla polskich emigrantów. Wiersz opublikowano w „Głosie Wielkopolskim” cztery lata później.

Bo to jest wieszcza najjaśniejsza chwała – interpretacja

Wiersz „Bo to jest wieszcza najjaśniejsza chwała…” autorstwa Juliusza Słowackiego pochodzi z wydanego w 1909 roku tomiku „Dzieła Juliusza Słowackiego tom I”. Nie posiada odrębnego tytułu, znany jest pod incipitem pochodzącym z pierwszego wersu tekstu. Utwór porusza problematykę samotnego życia poety, tułającego się po świecie w poszukiwaniu czytelników.

Tren I – interpretacja

Utwór jest pierwszym otwierającym cykl dziewiętnastu „Trenów” Jana Kochanowskiego. Co nietypowe, poświęcił go zmarłej córce, Urszulce. Wspomina o niej wielokrotnie w treści, jak i w dedykacji poprzedzającej zbiór. „Tren I” wprowadza odbiorcę w atmosferę rozpaczy i żalu ojcowskiego po śmierci dziecka. Przedstawia się nie tylko jako rodzica, ale i poety filozofa, który przechodzi kryzys wartości. 

Grób Agamemnona – interpretacja

Wiersz „Grób Agamemnona” autorstwa Juliusza Słowackiego powstał w 1839 roku jako część poematu dygresyjnego „Podróż do Ziemi Świętej z Mediolanu”. Inspiracją do napisania utworu stała się podróż autora do Grecji i wizyta w miejscu, które wówczas uważano za tytułowy grobowiec Agamemnona – znanego z mitu o wojnie trojańskiej wielkiego wodza wojsk greckich. W rzeczywistości budowla ta okazała się skarbcem Atreusza, czyli ojca Agamemnona.

Strych – interpretacja

Wiersz „Strych” to utwór autorstwa Beaty Obertyńskiej, poetki okresu dwudziestolecia międzywojennego. Porusza on problematykę ludzkiej pamięci, przyrównanej właśnie do tytułowego strychu. Pojęcie to było autorce bardzo bliskie i przewijało się w wielu utworach, czyniąc jej poezją niezwykle osobistą.

Fatum – interpretacja

Wiersz „Fatum” autorstwa Cypriana Kamila Norwida powstał najprawdopodobniej w 1865 roku i pochodzi z tomiku „Vade-mecum” (z łac. „Pójdź ze mną”). Poeta porusza w nim temat szeroko pojętego fatum, czyli zrządzenia losu, przeznaczenia. Ukazuje tym samym reakcje człowieka na spotykające go nieszczęście.

Deszcz jesienny – interpretacja

Jeden z wierszy w tomiku Leopolda Staffa „Dzień duszy” to „Deszcz jesienny”. W utworze da się odczuć nastroje charakterystyczne dla Młodej Polski. Autor zwraca się w stronę dekadencji i opisuje swoje wewnętrzne doświadczenia pesymistycznie.