W słynnej powieści „Rok 1984” George Orwell wykreował rzeczywistość państwa, w którym rządziła totalitarna, reżimowa Partia. Wymagała ona podporządkowania sobie każdego aspektu życia obywateli i zmieniała wszystko, od języka, aż po pamięć o dawnych wydarzeniach. Społeczeństwo musiało ściśle przestrzegać prawa stanowionego przez Partię, inaczej każdego mogły spotkać bardzo niebezpieczne konsekwencje, jakie rodziło nieposłuszeństwo. Ludzie podzieleni byli też na grupy społeczne, z czym wiązały się ich prawa i obowiązki. Wyróżnić więc można trzy główne klasy.
Członkowie Partii Wewnętrznej
Partia Wewnętrzna to najmniejsza – liczy bowiem zaledwie 2-3% całej populacji – i najbardziej tajemnicza grupa społeczna Oceanii. Jej członkowie w praktyce kierują całym systemem i odpowiadają za to, że Partia wciąż trwa przy władzy. To właśnie członkowie Partii Wewnętrznej mają dostęp do wielu przywilejów, jakich nigdy nie zazna reszta obywateli. Członkowie tej grupy pracują w Ministerstwie. To oni odpowiadają więc za politykę zagraniczną, cieszą się także taką swobodą, jaką jest wyłączenie na kilka minut dziennie teleekranu. Nie kontaktują się oni z resztą społeczeństwa.
Członkowie Partii Zewnętrznej
Partia Zewnętrzna jest nieco większa, stanowi bowiem około 13% społeczeństwa. W świecie Orwella jest to swego rodzaju odpowiednik klasy średniej. Wiele osób spośród członków Partii Zewnętrznej to po prostu drobni urzędnicy. Ich zajęciem jest na przykład redakcja tekstów w Ministerstwie Prawdy czy też obsługa maszyn, które tworzą pornograficzną literaturę. To na ich barkach spoczywa odpowiedzialność za codzienne funkcjonowanie państwa. Są to ludzie, którzy z propagandą państwa stykają się przez całe swoje życie, są nieustannie indoktrynowani i uczy się ich posłuszeństwa wobec reżimu. Nie mają więcej swobody od proli i równocześnie nakłada się na nich o wiele więcej ograniczeń. Przedstawicielem tej grupy jest Winston Smith, a także Julia.
Prole
Prole to najliczniejsza grupa społeczna – stanowią około 85% społeczeństwa i są zarazem najniższą klasą. Nazwa ta pochodzić może od określenia „proletariusze”. Żyją w wyjątkowo złych warunkach, ale z drugiej strony mają najwięcej swobody. Partia widzi w nich osoby bierne i niewyedukowane, nie obawia się więc ich buntu lub tego, że zaczną zastanawiać się nad słusznością systemu, w którym przyszło im żyć.