Tadeusz Borowski jest twórcą opowiadania „U nas w Auschwitzu” pochodzącego ze zbioru pod tytułem „Pożegnanie z Marią”. Jego treść jest oparta o własne doświadczenia autora, który w czasie wojny był więziony w obozie koncentracyjnym. Bohaterowie opowiadania zatem są wykreowani w oparciu o faktycznie spotkane osoby i wydarzenia, jakie miały wówczas miejsce.
Tadek to główny bohater i narrator opowiadania. Jego kreacja oparta jest na osobiste doświadczenia Borowskiego z obozu i ma w sobie zatem element autobiograficzny. Nie można jednak Tadka utożsamiać z autorem. Tadek to człowiek inteligentny i wrażliwy. Przed trafieniem do obozu studiował, zajmował się pisaniem poezji i pracował w składzie budowlanym. To narzeczony Marii i bystry obserwator rzeczywistości. W obozie przebywa krótko, przez co inni więźniowie patrzą na niego z góry. Uczestniczy tam między innymi w kursach sanitarnych. Tadek to człowiek, który interesuje się literaturą oraz filozofią. Pobyt w obozie sprawia, że poświęca wiele czasu na rozważania na temat ludzkiej natury i sensu egzystencji. Tadek jest przenikliwy i widzi w obozie rzeczy, których inni nie dostrzegają. Jego miłość do Marii wyróżnia się na tle obozowych warunków i relacji.
Maria to narzeczona Tadka, którą czytelnik zna tylko z jego opowieści. Opisywana jest jako piękna kobieta o czarnych włosach. To również osoba wrażliwa, która bardzo ciężko znosi pobyt w obozie. Ma przez to między innymi problemy ze zdrowiem. Narzeczony próbuje ją wspierać i szuka dla niej lekarstw, żeby jej pomóc. Maria miała podziwiać pogodę ducha Tadka, o czym ten wspomina w swoich listach. Czytelnik nigdy nie widzi odpowiedzi Marii na nie. Tadek w pełni ufa narzeczonej i dzieli się z nią wszystkimi swoimi przemyśleniami.
Staszek to jeden z kompanów Tadka w obozie. Jest w nim dłużej niż narrator, dlatego ma już tam wielu znajomych. Staszek między innymi pomaga Tadeuszowi w dostarczaniu jego listów do Marii. Wykazuje się specyficznym poczuciem humoru, ale tak naprawdę jest osobą życzliwą, a pobyt w obozie nie łamie w nim ducha.
Witek to kolejny znajomy Tadka. Chciałby grać na fortepianie i próbuje się zdystansować do obozowej rzeczywistości. Kiedyś zastrzelił SS-mana, który obraził jego żonę. To silny mężczyzna, który daje sobie radę w obozie i próbuje nawet odnaleźć w nim elementy normalności.
Pfleger to sanitariusz z Auschwitz. Czasami dołączał się do rozmów Tadka z kolegami. Pomagał niektórym więźniom, ale niewiele wiadomo na jego temat.
Kurt to kryminalista, który miał być wcielony do armii. Był miły i rozmowny. Tadek nawiązał z nim kontakt i zaprosił mężczyznę do siebie.
Mojsze to Żyd pracujący na rampie. Pewnego dnia do obozu przywieziono jego ojca. Mojsze okłamał go, że musi się umyć, a w rzeczywistości ten trafił do komory gazowej.
Abramek to Żyd z Sonderkommando. Palenie zwłok stało się przez to dla niego rozrywką.