“Mały Książę” to książka, która skierowana jest przede wszystkim do dzieci, jednak dorośli także mogą odnaleźć w niej przesłanie dla siebie. Powieść ta opowiada bowiem o wielu uniwersalnych ludzkich doświadczeniach, których aktualność nie zmienia się wraz z upływającym czasem.
Ludzie często nie są ze światem szczerzy, ukrywają swoje emocje, ćwiczą uśmiechy i planują w myślach rozmowy tak, by nie pomylić się i nie pominąć w jej trakcie odpowiedniej kwestii. Można postawić odważną tezę, że mało jest w codziennym zachowaniu ludzi naturalności, że bez ustanku muszą się oni mierzyć z wymogami dotyczącymi ich zachowania, z konwenansami i oczekiwaniami reszty społeczeństwa.
Sztuka towarzyszy człowiekowi od zawsze, od momentu, kiedy pierwszy pierwotny artysta zdecydował się namalować coś na ścianie jaskini. Od tego momentu sztuka przeszła przez wiele dróg i rozwinęła się w wielu dziedzinach – literaturze, malarstwie, rzeźbie czy teatrze.
Gdyby zastanowić się, co jest jedną z najważniejszych wartości w życiu człowieka, to z całą pewnością zostałaby wymieniona wśród nich prawda. Ma ona wiele definicji – ta klasyczna mówi o tym, że prawda to zgodność sądów z faktycznym stanem rzeczy.
Zdawać by się mogło, że jeden człowiek nic nie jest w stanie zmienić w skali świata, że jego działania są niewidoczne i mogą mieć wpływ tylko na swoje najbliższe otoczenie. Siłą wydaje się być zbiorowość, połączone możliwości wielu ludzi – to zdaje się mieć wpływ na losy świata i zmianę rzeczywistości.
Wolność – to hasło regularnie pojawiające się na różnych sztandarach. Walczą o nią ludzie na całej ziemi, jest jedną z najważniejszych wartości życia ludzkiego. W jej obronie wybuchają wojny, powstania i rebelie, są ludzie, którzy za wolność nie zawahają się przelewać krwi – swojej i cudzej.
Sny od zawsze były dla ludzkości czymś wyjątkowym i tajemniczym – człowiek nie ma na nie wpływu, nie jest w stanie nadać im konkretnego kształtu, a jednak często dotykają one spraw dla niego bardzo istotnych.
Z perspektywy wszechświata człowiek jest istotą wyjątkowo bezradną, a jego życie to zaledwie moment, który szybko rozpływa się w historii.
Praca – to właśnie ona często wypełnia dni ludzi, angażuje ich myśli i stała się jedną z podstawowych aktywności, towarzyszących człowiekowi codziennie już od zarania jego historii. Stała się ona także działaniem podejmowanym, z jednej strony by przetrwać, a z drugiej by osiągnąć liczne korzyści, niekoniecznie potrzebne do przeżycia.
Spacerowałam sobie spokojnie ulicami miasta, gdy nagle w tłumie anonimowych ludzi mignęła mi twarz jakby trochę znajoma i mój wzrok skupił się na jednej osobie stojącej obok przejścia dla pieszych. Przez chwilę gorączkowo zastanawiałam się, kto to może być, czy powinnam podejść, powiedzieć “Dzień dobry” i rozpocząć niezobowiązującą konwersację.
Wśród ludzi wciąż od nowa gorzeje dyskusja, co w życiu jest ważniejsze – wartości duchowe, czy może jednak dobra materialne? Każda ze stron wysuwa swoje argumenty i próbuje odkryć, co tak naprawdę przynosi człowiekowi szczęście w codziennej egzystencji.
Oczywistym jest, że ludzkość dotarła do miejsca, w którym znajduje się obecnie i rozwinęła się do tego stopnia dzięki szeroko pojętemu postępowi. Aby to osiągnąć potrzebni byli ludzie różnego rodzaju – wizjonerzy i marzyciele, którzy nie bali się śnić o innym, lepszym jutrze oraz osoby, które czynem dały tym marzeniom fizyczną formę tchnęły w nie życie.