George Orwell jest autorem wydanego w roku 1949 „Roku 1894”. To dystopijne dzieło ukazuje świat, w którym rządzi autorytarny reżim, kontrolujący każdy aspekt życia obywateli. Jednym z nich jest główny bohater powieści, czyli Winston Smith. W dziele Orwella czytelnik ma okazję obserwować jego zmagania z opresyjnym systemem, który prześladuje Smitha i próbuje go złamać.
Charakterystyka Winstona Smitha
Winston Smith jest w powieści Orwella uosobieniem tak zwanego prostego człowieka, symbolizuje on losy wielu ludzi, którzy musieli zmagać się z opresyjnym systemem politycznym. Problemem Smitha jest to, że nie potrafi przystosować się do życia w reżimie, który narzuca mu sposób myślenia. Winston dostrzega więc absurdy, jakie składają się na rzeczywistość oraz wszelkie problemy, jakie są ignorowane przez innych obywateli. Winston jest więc jednostką świadomą, zdolną do krytycznego myślenia, nie przyjmuje tego, co próbuje wpoić mu władza. Egzystencja staje się więc dla niego cierpieniem, od którego nie jest w stanie się uwolnić. Winston nie chce być więc człowiekiem biernym wobec tego uczucia i stara się podejmować cichą walkę z systemem. Jednak nawet ona naraża go na wielkie niebezpieczeństwo. Bunt Smitha jest więc tak naprawdę aktem ogromnej odwagi w świecie, w którym nawet najmniejszy sprzeciw może postawić człowieka w sytuacji bezpośredniego zagrożenia jego życia czy wolności.
Winston Smith jest wciąż młodym człowiekiem, ma bowiem około czterdziestu lat. Niewiele wiadomo o jego życiu. To niewysoki mężczyzna o drobnej posturze, jasnych włosach i rumianej twarzy, jego wygląd jest więc dość przeciętny i Smith nie wyróżnia się na tle innych. W jego twarzy uwagę najbardziej przykuwa smutne spojrzenie, tak charakterystyczne dla ludzi żyjących w totalitarnym reżimie. Jego ubranie jest regulowane przez Partię i jest nim granatowy kombinezon. Męczy go choroba, jaką jest owrzodzenie prawej nogi, co jest prawdopodobnie wynikiem stresu. Po wizycie w pokoju 101 Ministerstwa Miłości, w którym doświadczył prania mózgu, Winston roztył się i zaczął nadużywać alkoholu.
Bohater jest osobą, która ukrywa własną osobowość na rzecz tego, co wymaga od niego Partia, co prowadzi go właściwie na skraj załamania. Pracuje w Ministerstwie Prawdy zajmując się korektą tekstów zgodnie z nowo przyjętymi normami, w związku z czym żyje w schizofrenicznej, rozdwojonej rzeczywistości, której nie umie ze sobą pogodzić. Jego sposobem na zbuntowanie się, jest prowadzenie sekretnego pamiętnika, w którym opisuje, do jakich fałszerstw zmusza go reżim. Winston próbuje też zrozumieć, jak naprawdę wyglądała przeszłość, którą zmienia Partia w ramach kontroli każdego aspektu życia obywateli. W związku z tym coraz bardziej się odkrywa i naraża, mimo wcześniej wyuczonej ostrożności i podejrzliwości, która pozwalała mu utrzymać się na bezpiecznej pozycji. Winston pragnie też miłości, angażuje się więc w związek z Julią. To uczucie także jest wyrazem sprzeciwu wobec reżimu.
Historia Winstona i jego sprzeciwu kończy się tragicznie. Dzięki spiskowi jego współpracownika O’Briana, Partia dowiaduje się o wszystkim i zostaje on poddany praniu mózgu w pokoju 101 w Ministerstwie Miłości. Po tym wszystkim Winston staje się przykładnym obywatelem i wyzbywa się swych marzeń o wolności czy też miłości do Julii. Całkowicie zmienia się jego osobowość – zaczyna dwójmysleć, kocha Wielkiego Brata i zgadza się z Partią. Zdarza mu się jednak uciekać w alkohol, gdy na wierzch zaczyna wydobywać się jego stare „ja”.