„Rok 1984” George’a Orwella to powieść, która ukazuje czytelnikowi to, jak wygląda życie w systemie totalitarnym. Nie ma w nim miejsca na wolność jednostki, a wszystko jest podporządkowane jednej misji – utrzymaniu władzy przez Partię, która rządzi. Jednak nawet w takich systemach zdarzają się jednostki, które buntują się, w dziele Orwella jedną z nich była Julia.
Charakterystyka Julii
Julia jest jedną z głównych postaci w powieści Orwella. To młoda kobieta, która należy do Partii Zewnętrznej. Wygląda bardzo atrakcyjnie – ma ciemne włosy, jej urodę trudno przegapić na tle innych członkiń Partii. Nie przeszkadza w tym nawet uniform, który kobieta nosi tak samo jak wszyscy. Julia pracuje w wydziale Pornseksu, w Departamencie Literatury, naprawiając maszyny, które produkują tanią literaturę pornograficzną, skierowaną do proli, jest więc mechaniczką. Julia opisywana jest jako osoba sprytna i inteligentna, która radzi sobie w czasach niedoborów różnego rodzaju produktów.
Julia pozornie sprawia wrażenie przykładnej obywatelki, stosującej się do wszystkich wymogów władzy. Jednak prawda jest taka, że Julia z całego serca nienawidzi Partii, która odbiera jej możliwość zabawy i korzystania z życia. Decyduje się na bunt, który wyrażony jest cichym łamaniem wszystkich zasad, jakie tylko może. Między innymi Julia jest osobą, która spotyka się z wieloma kochankami. W momencie poznania Winstona Smitha ma ona około dwudziestu sześciu lat, jest więc bardzo młodą osobą, a mimo to doskonale odnajduje się w swojej ciężkiej sytuacji. Na spotkania z Winstonem zawsze przynosi jakieś trudno dostępne towary. Uwielbia w życiu bowiem proste przyjemności, takie jak seks, zabawa, dobre posiłki i towarzystwo innych osób, a wszystkiego tego odmawia jej władza. Julia doskonale opanowała więc grę pozorów, która jest konieczna do przeżycia, niestety razem ze Smithem ulega prowokacji O’Briena i dostaje się w ręce władzy. Wcześniej przez długi czas udawało jej się zachować swoje działania w tajemnicy przed Partią.
Kobieta jest postacią wyjątkowo odważną i odporną na propagandę, jednak nawet ją udaje się Partii zniszczyć torturami. Pod koniec powieści Julia jest zniszczonym człowiekiem, karykaturalnym odbiciem siebie samej. Pokazuje to, że każdą osobę można zdegradować i odebrać jej osobowość oraz wolę walki.