Powieść autorstwa Henryka Sienkiewicza zatytułowana „Quo vadis” przede wszystkim opowiada o uczuciu łączącym głównych bohaterów, czyli Marka Winicjusza i Ligię Kallinę. Jednak dzieło to ukazuje też losy pierwszych chrześcijan żyjących w Rzymie za czasów panowania Nerona. W związku z tym Sienkiewicz opisuje także faktycznie żyjące wówczas postaci związane z rozwojem chrześcijaństwa, takie jak apostoł święty Piotr.
Charakterystyka św. Piotra
Święty Piotr to bohater drugiego planu i równocześnie najważniejsza postać spośród chrześcijan. Był on dla nich kimś w rodzaju duchowego ojca, przekazującego im nauki Jezusa i prowadzącego przez trudne czasy, kiedy jego wierni byli prześladowani za swoją wiarę. Mimo swojej pozycji wyglądał bardzo skromnie i nosił się prosto, wybierając płaszcz z kapturem. Nie przypominał w niczym znanych do tej pory kapłanów innych religii.
Miejscem, w którym święty Piotr zazwyczaj nauczał swoich wiernych, było Ostrianum. Działo się to w nocy, a chrześcijanie tłumnie przybywali, by wysłuchać nauk swojego autorytetu, mimo iż wiązało się to z ryzykiem. Święty Piotr przyciągał wówczas do siebie tłumy. Sienkiewicz opisuje go, porównując do ojca, który naucza swoje dzieci. Prawdy przekazywane przez apostoła były proste, unikał patosu i wzniosłości, pouczał innych, by wybierali cnotę, czystość, prawdę, ubóstwo i skromność. Mieli oni także cierpliwie znosić prześladowania, nie szukać zemsty i trwać w swojej wierze, a za to miała czekać ich nagroda. Jego przemówienia dodawały sił i motywowały do wytrwania przy swoich poglądach, mimo prześladowań, jakie miały miejsce w Rzymie.
Zachowanie świętego Piotra było dla innych przykładem. Ostatecznie inspirował on nie tylko osoby wierzące w Chrystusa, ale także pogan wychowanych w innej wierze, tak jak Marek Winicjusz. Nie potępił on także miłości Ligii do tego mężczyzny, ale nauczał ich oboje, aż dojrzeli oni, a w ich uczuciu nie było już grzechu. Wówczas udzielił chrztu rzymskiemu patrycjuszowi, nie patrząc na obecne między nimi wcześniej podziały.
Święty Piotr całe swoje życie poświęcił nauczaniu i głoszeniu słów Jezusa Chrystusa. W czasie trwania igrzysk i aresztowań chrześcijan, chciał początkowo opuścić miasto, ale na drodze ujrzał wracającego do niego Jezusa, który szedł na powtórne ukrzyżowanie. Wówczas Piotr zawrócił z obranej drogi, wrócił do Rzymu, gdzie został skazany na śmierć. Wyrok ten jednak przyjął ze spokojem, wiedział bowiem, że wróci do domu swojego ojca.