Przypowieść o dziesięciu minach należy do utworów zebranych w Nowym Testamencie. Znaleźć ją można w Ewangelii świętego Łukasza (Łk, 19, 11-28). Jej celem było uzmysłowienie ludziom, że Królestwo Boże jest jeszcze bardzo odległe i czeka na ludzi dopiero w dalekiej przyszłości. Uczniowie jego sądzili bowiem, że jest ono już bardzo bliskie.
Przypowieść o faryzeuszu i celniku jest częścią Nowego Testamentu. Pochodzi ona dokładnie z Ewangelii świętego Łukasza (Łk 18,9-14). To jedna z dydaktycznych historii, jakie zawarte są w Biblii i które mają uczyć czytelnika konkretnych wartości. Jezus pokazuje w niej, kto tak naprawdę jest dobrym człowiekiem i postępuje w myśl jego nauk, a kto modli się tylko na pokaz. Czytelnik z przypowieści tej dowiaduje się więc tego, jak oceniane będą ludzie czyny i myśli.
Przypowieść o nieuczciwym zarządcy to historia znana z Nowego Testamentu, a dokładniej z Ewangelii świętego Łukasza (Łk 16,1-9). Opowiada ona o zarządcy, który pewnego dnia został wezwany przed oblicze swojego pana, bogatego człowieka. Groziła mu utrata posady, jednak dzięki swojemu sprytowi zarządca zachował ją i został nawet pochwalony za roztropność. W tekście tym Jezus wskazuje, że czasami należy wykazać się sprytem i inicjatywą, by głosić innym ludziom prawdę o Bogu.
Przypowieść o robotnikach w winnicy znaleźć można w Nowym Testamencie, w Ewangelii świętego Mateusza (20, 1-16). Jak inne tego typu teksty porusza ona zagadnienia, z których płynie pewien morał i dydaktyczny wniosek, jaki odbiorca może zastosować w swoim życiu. Ta przypowieść opowiada o zazdrości ludzi i bożej sprawiedliwości. Pokazuje, że Bóg traktuje wszystkich ludzi dokładnie tak samo.
Przypowieść o wdowim groszu to tekst pochodzący z Nowego Testamentu, a konkretniej w Ewangelii świętego Marka (12, 41-44) oraz Ewangelii świętego Łukasza (21, 1-4). Mówi ona między innymi o takich wartościach jak bogactwo, uczciwość i inne istotne aspekty życia, jakie ludzie cenią w swoim życiu. Ma ona na celu przekazać ludziom, że nie liczy się liczna dobrych uczynków, ale intencje każdego człowieka.
Przypowieść o zagubionej owcy to jeden z tekstów Nowego Testamentu. Pochodzi ona z Ewangelii świętego Łukasza (15, 1-7). Przypowieść ta przybliża odbiorcy temat tego, jak należy się cieszyć z każdego nawróconego grzesznika, który zrozumiał swoje błędy i powrócił do właściwej wiary.
Ludzkie życie nie jest usłane różami. Wielokrotnie na drodze życia pojawiają się trudne sytuacje, których nie da się ominąć. Może to być śmierć kogoś bliskiego, utrata pracy, choroba własna lub czyjaś, jak również wojna czy katastrofa naturalna. Mają one różny wpływ na człowieka, jednak najczęściej wzmacniają jego psychikę oraz dają inne spojrzenie na życie. Hartują także charakter, zmieniając go zwykle na lepsze.
Miłość przez wielu uznawana jest za najpiękniejsze uczucie, jakiego może doświadczyć człowiek. Daje ona wiele możliwości rozwoju oraz lepszego poznania smaku życia. Dużo przestrzeni poświęcali jej romantycy, którzy traktowali ją jako inspirację, choć nie zawsze było to uczucie szczęśliwe.
„Przypowieść o synu marnotrawnym” jest jednym z najpopularniejszych utworów biblijnych. Sformułowanie „syn marnotrawny” na stałe weszło do języka potocznego. Przypowieść opowiada o ojcu i dwóch synach, którzy różnią się postawą wobec ojca i jego majątku.
„Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie” porusza tematykę uprzedzeń i społecznych podziałów, które są niesłuszne i krzywdzące. Utwór pozostaje aktualny we współczesnym świecie, gdzie różne rasy i narody pozostają wobec siebie nieufne, a nawet wrogie. Na prostym przykładzie, Chrystus starał się wytłumaczyć żydowskiemu uczonemu, że bliźnim jest każdy, bez względu na pochodzenie.
„Przypowieść o domu na skale” jest znana również jako „Przypowieść o dobrej i złej budowli”. Na prostym przykładzie budowy domu, Chrystus przedstawił dwie różne postawy wobec Słowa Bożego. Człowiek powinien budować swoje życie na trwałych fundamentach, podobnie jak dom.
Przypowieść o pannach roztropnych i nierozsądnych to tekst znany z Nowego testamentu, a dokładniej z Ewangelii świętego Mateusza (25, 1-13). To jeden z tych tekstów, których zamiarem jest przekazanie czytelnikowi konkretnego morału, którym powinien się on kierować w swoim życiu. Opowiada ona o gotowości na nadejście Jezusa i jego wezwanie, tak by móc natychmiast na nie odpowiedzieć.