Przypowieść o pannach roztropnych i nierozsądnych to tekst znany z Nowego testamentu, a dokładniej z Ewangelii świętego Mateusza (25, 1-13). To jeden z tych tekstów, których zamiarem jest przekazanie czytelnikowi konkretnego morału, którym powinien się on kierować w swoim życiu. Opowiada ona o gotowości na nadejście Jezusa i jego wezwanie, tak by móc natychmiast na nie odpowiedzieć.
Stwierdzenie, że podróże kształcą, bywa uznawane za banał. Dają jednak niesamowite możliwości w zakresie poznawania nowych kultur przez doświadczanie. Nigdy czytanie książek, oglądanie zdjęć czy filmów nie oddaje piękna oraz rzeczywistości danego regionu. Podróże pozwalają na poznanie świata, ale także przez sprawdzenie się w różnych sytuacjach, lepsze zrozumienie i odkrycie samego siebie. W swojej pracy odwołam się do „Kordiana” Juliusza Słowackiego oraz „Odysei” Homera.
Przypowieść o siewcy pochodzi z Nowego Testamentu, a konkretnie z Ewangelii Mateusza (Mt 13,1-8), Marka (4, 1–9) i Łukasza (8,4–8). Opowiada ona historię siewcy, który rozrzuca na roli ziarna. Ma ona charakter dydaktyczny i jej celem jest przekazanie odbiorcy konkretnego morału, mającego praktyczne zastosowanie w jego życiu.
Przypowieść o talentach to część Nowego Testamentu, znaleźć ją można w Ewangelii świętego Mateusza (25, 14-30). To jedna z najbardziej znanych przypowieści Jezusa i w sposób dydaktyczny opowiada o rozwijaniu zdolności, jakie zesłał człowiekowi Bóg, tak by wyrazić jego chwałę jako Stwórcy.
Filozofowie od wieków zastanawiają się, jakie są źródła zła. Wskazuje się różne przyczyny, takie jak egoizm, zazdrość, a także porzucanie wartości moralnych. W oświeceniu trafne diagnozy upadku społeczeństwa miał biskup warmiński Ignacy Krasicki.
Osoby decyzyjne często stoją przed trudnymi wyborami dotyczącymi dobrego rządzenia i gospodarowania. Niezależnie, czy jest się prezesem firmy, czy politykiem, czasami indywidualny interes może przysłonić dobro przedsiębiorstwa lub państwa.
„Przyjaciele” to wiersz Adama Mickiewicza, który, dzięki swojej formie i treści, jest klasyfikowany jako bajka. Został wydany w 1893 roku, prawie czterdzieści lat po śmierci poety. Bajka opowiada o dwójce przyjaciół, których przyjaźń została wystawiona na próbę.
Człowiek doświadcza w swoim życiu wielu trudności. Niektóre udaje się dość łatwo pokonać, inne sprawiają dużo problemów. Czasami okoliczności stają się na tyle ciężkie, że można mówić o warunkach ekstremalnych. Są to na pewno chwile związane z zagrożeniem życia lub zdrowia osoby, lub jej najbliższych.
„Pieśń nad Pieśniami” jest jedną z ksiąg dydaktycznych, które należą do Starego Testamentu. Nie da się określić autorstwa tekstu, choć nazywa się ją czasami tradycyjnie „Pieśnią Salomona”. Treść, podobnie jak duża część Biblii, była początkowo przekazywana ustnie.
Literatura stanowi kopalnię wiedzy dla człowieka. Dorobek naukowy i kulturowy świata najczęściej można odnaleźć w książkach, np. podręcznikach czy encyklopediach. Reportaże pozwalają na poznanie odległych zakątków świata, co w innych warunkach nie byłoby możliwe bez pojechania tam.
Symbol to coś oddające ukryte znaczenie, dzięki któremu za pomocą kodu można przekazać dodatkowe informacje. Część z nich jest znana, sowa symbolizuje więc najczęściej mądrość, lis chytrość, osioł upartość. Aby odszyfrować ukrytą informację, najczęściej trzeba posługiwać się tym samym kodem kulturowym, co autor dzieła.
Cierpienie jest nieodłączną częścią ludzkiej egzystencji. Choć nikt nie chce go odczuwać, nie da się go całkowicie uniknąć. Może ono wynikać z własnej choroby, tragedii osobistej, jak być formą współodczuwania cierpienia bliskiej osoby.