We wstępie został opisany naturalizm jako nurt umożliwiający opis literacki jak najbardziej zbliżony do rzeczywistości. Naturalizm podąża za tymi tematami, które często stanowią tabu, jak śmierć, choroba, kalectwo, skrajna bieda. W naturalizmie człowiek uznawany jest po prostu za część przyrody. Styl ten realizowali tacy twórcy jak Zola, Reymont, Żeromski.
W realizmie chodzi o to, by pokazywać świat przedstawiony jako możliwie najbardziej zbliżony do rzeczywistości. Stanowi to przeciwieństwo romantycznego rozumienia sztuki. Ten nurt charakterystyczny jest zwłaszcza dla epoki pozytywizmu.
W artykule zostały przedstawione początki i charakterystyka dekadentyzmu – jako epoki w klimacie schyłkowej, z wyraźnym kultem artysty. Następnie przywołane zostały utwory takich poetów jak Baudelaire, Verlaine oraz Przerwa-Tetmajer.