Bohaterowie literaccy pod wieloma względami przypominają prawdziwych ludzi – tak samo spotykają ich niespodziewane sytuacje, doświadczają silnych uczuć, czasami ulegają swoim słabościom i tak samo przechodzą przemiany wewnętrzne.
Na przestrzeni swojego życia człowiek zmienia się wielokrotnie. Czasami wręcz trudno powiedzieć, by po wielu latach zmian i doświadczeń był on dokładnie tą samą osobą, którą znało się wcześniej. Za takimi przemianami stoi wiele czynników, a ich motywacje są bardzo różnorodne. Przemiana wewnętrzna człowieka stała się też popularnym motywem literackim, który pojawia się w wielu dziełach literackich.
Tam, gdzie jest zbrodnia, musi też być i kara. Jest to prawda znana ludzkości praktycznie od początku jej istnienia. Temu zagadnieniu wiele refleksji poświęcają różni filozofowie, stanowi ono także podstawę różnych systemów prawnych.
Gdzie jest zbrodnia, tam musi być też i kara, a jej kolejnym następstwem jest pokuta i zadośćuczynienie. Problem przebaczenia grzechów jest obecny w filozofii i w rozmaitych systemach religijnych od dawna.
Filozof Leibniz stwierdził kiedyś, że człowiek żyje w najlepszym z możliwych światów. Dzieje się tak ponieważ, gdyby Bóg wiedział, że możliwe są lepsze rozwiązania, to z pewnością by z nich korzystał. Leibniz zajmował się w filozofii zagadnieniem teodycei, czyli próbą pogodzenia istnienia dobrego i miłosiernego Boga ze złem pojawiającym się na świecie.
Bieda jest jednym z najbardziej przerażających stanów, które mogą dotknąć człowieka w czasie trwania jego życia. Łączy się ona z brakiem środków na zaspokojenie podstawowych potrzeb, głodem, niewłaściwym warunkami mieszkaniowymi, zaniedbaniem, chorobami, a czasami nawet śmiercią.
Ludzie zachowują się na najprzeróżniejsze sposoby, czasami pozytywne, czasami z kolei negatywne. Źródła i motywacje ich działań także są naprawdę rozmaite, od szlachetnych porywów serca, do bardzo egoistycznych występków. W związku z tym warto przyjrzeć się temu, co może determinować ludzkie postępowanie.
Miasto to jedna z najbardziej znanych przestrzeni, jakie zamieszkują ludzie. Pozostaje ono w opozycji do wsi i różni się od niej znacznie. Miasto kojarzone jest jako symbol rozwoju cywilizacji i technologii, miejsce pełne życia i nowoczesnych wynalazków, w którym ludziom żyje się lepiej ze względu na bliskość wielu udogodnień.
Gdzie zbrodnia tam i kara. Motyw ten wydaje się znany dla ludzi już od czasów Hammurabiego. Towarzyszy mu pytanie o zależność między jedynym i drugim oraz prawdziwą naturę tej pary. W literaturze odwoływano się do niego na łamach różnych epok, począwszy od niepisanego zarania dziejów, poprzez starożytność, renesans aż po czasy bardziej nam współczesne. Warto więc przytoczyć kilka przykładów motywu zbrodni i kary.
Fiodor Dostojewski to autor powieści „Zbrodnia i kara”, w której opisał losy młodego człowieka żyjącego w Petersburgu, czyli Rodiona Raskolnikowa. Mężczyzna ten pewnego dnia zamordował siekierą starą lichwiarkę, Alonę Iwanownę oraz jej siostrę, Lizawietę.
Fiodor Dostojewski w swojej słynnej powieści „Zbrodnia i kara” opisał losy Rodiona Raskolnikowa, czyli bohatera, którego życie w nędzy i jego niebezpieczne poglądy doprowadziły do tego, że zamordował starą lichwiarkę siekierą. Historia ta posłużyła Dostojewskiemu jako fundament do wielu różnych refleksji na temat ludzkiej natury, na przykład wplatając w nie między innymi wątki filozoficzne.
„Zbrodnia i kara” to jedna z najważniejszych pozycji w kanonie światowej literatury, a jej autorem jest Fiodor Dostojewski. Zawarł w niej historię Rodiona Raskolnikowa, czyli mieszkającego w Petersburgu młodzieńca, który pewnego dnia dochodzi do wniosku, że powinien zamordować starą lichwiarkę.