Funkcja informatywna języka jest jedną z najważniejszych w codziennym użyciu. Dzięki niej przekazuje się informacje dotyczące pracy, zakupów, transportu i innych dziedzin życia. Zwykle używa się jej nieświadomie, gdyż naturalny język jest wypełniony zwrotami o informatywnym charakterze. Zdania oznajmujące przekazują wybraną treść bez emocji i ozdobników, dając jasny komunikat słuchaczowi lub czytelnikowi.
Funkcja informatywna języka – co to jest?
Funkcja informatywna języka polega na rzeczowym przekazywaniu określonych informacji. Informacje mogą dotyczyć jakiejś osoby, zdarzenia, miejsca czy też kontekstu dla pozostałych treści. W języku o charakterze informacyjnym nie ma słownictwa nacechowanego emocjonalnie, ewentualna ekspresja wynika jedynie ze sposobu wysławiania się mówcy i jego mimiki lub całego kontekstu utworu.
W języku informatywnym nie występują środki stylistyczne. Nie ma w nim miejsca na przenośnię i inne formy artystyczne, które umożliwiają różną interpretację treści przedstawianych przez autora. Odbiorca ma mieć jasny sygnał, co jest tematem tekstu lub przemowy. Język informatywny cechują rzeczowość i precyzyjność. Unika się w nim długich opisów i rozbudowanych zdań. Często pojawiają się w nim terminy, których znaczenie objaśnia się w treści.
Funkcja informatywna języka – znaczenie
Funkcja informatywna języka jest jedną z najczęściej używanych. Ma ogromne znaczenie w codziennej komunikacji. Język tego typu pojawia się w codziennych rozmowach z innymi osobami, bądź w trakcie wykonywania zwykłych czynności. Informacji udziela urzędnik lub nauczyciel, podobnie jak rodzic, który mówi swojemu dziecku o godzinie rozpoczęcia filmu animowanego w telewizji. Bez funkcji informatywnej język utrudniałby porozumiewanie się z innymi, gdyż zawierałby zbyt dużą liczbę wyrażeń o zabarwieniu emocjonalnym.
Funkcja informatywna języka ma duże znaczenie także w edukacji. Dzięki niej uczniowie poznają treści w podręcznikach i poszerzają wiedzę z różnych przedmiotów. Informatywny język towarzyszy im przez większość lekcji, podczas realizacji przewidzianego materiału dydaktycznego. Język informatywny pojawia się na wszystkich etapach edukacji, począwszy od przedszkola, skończywszy na studiach w szkole wyższej.
Funkcja informatywna języka – przykłady użycia
Najpowszechniejszym przykładem użycia funkcji informatywnej języka jest przekazywanie „suchych” komunikatów podczas codziennych rozmów. Informacyjny charakter mają zdania takie jak:
„Wrócę ze szkoły o 17.”
„Zrobię zakupy po drodze z pracy.”
„Na śniadanie jadłam kanapki z szynką.”
„Zapomniałem odrobić pracy domowej.”
Każde z nich przekazuje jasny komunikat, a odbiorca nie ma możliwości innej interpretacji przekazu. Treść jest krótka, klarowna i jednoznaczna. Rzadko pojawiają się w niej przymiotniki i inne części mowy, które mogą być różnie rozumiane przez słuchaczy lub czytelników.
Przykładem użycia funkcji informatywnej języka są podręczniki szkolne i encyklopedie. Znajdują się w nich krótsze i dłuższe treści objaśniające konkretne zagadnienie lub termin. Język używany w podręcznikach jest przejrzysty, dlatego nie ma w nim miejsca na inną interpretację treści przygotowanej przez autora. W encyklopedii z kolei kluczowa jest zwięzłość objaśnień dla kolejnych terminów.