Tworząc tytułową postać Siłaczki, Stefan Żeromski ukazał kogoś zdolnego pokonywać wszelkie przeszkody dla idei. Stanisława Brzozowska dosłownie poświęciła życia dla działań społecznych. Słabowite ciało nauczycielki nie wytrzymało konfrontacji z warunkami wsi, przynosząc jej śmierć. Przedtem jednak robiła, co mogła dla poprawy stanu intelektualnego ludu, napisała nawet książkę. Jej dzieło było ambitne, choć w większości wynikało raczej z wierności ideałom. Pod względem ambicji warto jednak przyjrzeć się postaci doktora Pawła Obareckiego. On również chciał zostać społecznikiem. Gdy jednak zderzyły się z rzeczywistością prowincji, powoli osunął się w wygodny marazm status quo. On właśnie symbolizuje brak ambicji prowadzący do niemożliwości osiągnięcia celu. Gdyby mężczyzna znalazł jej nieco więcej, być może mógłby coś zmienić. Wolał jednak żyć wygodnie, mieć spokój. Nie pokonał największej przeszkody – samego siebie.
Człowiek musi wymagać od siebie, inaczej nie osiągnie nic. Ambicja to właśnie połączenie takiej samodyscypliny oraz swoistej dumy, na podstawie której wyznaczamy swoje cele. Połączenie to tworzy siłę zdolną wraz z wolą przenosić góry. Nie będą one jednak lżejsze tylko dlatego, że zechcemy je podnieść. Raczej ambicja pozwoli znaleźć sposób na ich dźwignięcie. Nic co ważne nigdy nie przychodzi łatwo. Dlatego, zamiast szukać możliwości skrócenia drogi do sukcesu, musimy budzić w sobie siłę do ich osiągania. Warto jednak pamiętać, żeby znać również własne możliwości. Zbytnia ambicja prowadzi do upadku tak samo, jak jej całkowity brak.
