W „Lalce” Bolesława Prusa odnaleźć można bogatą reprezentację grupy społecznej, jaką była w czasach współczesnych autorowi arystokracja. W dziele spotkać można wielu bohaterów, którzy właśnie z niej się wywodzili. Prus stworzył ich wiarygodny i pogłębiony obraz, ukazując zarówno liczne wady, jak i zalety arystokratów. Jedną z przedstawicielek tej klasy była główna kobieca bohaterka i ukochana Stanisława Wokulskiego, czyli Izabela Łęcka.
Izabela Łęcka ukazana jest w powieści jako typowa przedstawicielka arystokracji. Cały jej charakter został ukształtowany przez dorastanie wśród jej przedstawicieli. Izabela to piękna kobieta, która przyciąga uwagę wielu mężczyzn, jednak nigdy nie była naprawdę zakochana i nie czuła ciepłych uczuć do innych – tak jak tytułowa lalka. Izabela jest w wieku, w którym powinna być już wydana za mąż, jednak ma ona specyficzne podejście do małżeństwa. Jej dorastanie zasiało w niej przekonanie, że jest ono głównie kontraktem biznesowym, zawieranym ze względu na korzyści i pochodzenie. Dlatego też Izabela ma bardzo surowe wymogi dotyczące tego, jaki ma być jej ewentualny mąż.
Dodatkowo, jako arystokratka, Izabela dorastała otoczona zbytkiem i luksusem, nie martwiąc się o pieniądze. Jest przyzwyczajona do wystawnego trybu życia i nie ma zamiaru z niego rezygnować. Dlatego też dużym szokiem jest dla niej konieczność sprzedaży rodowych sreber. Izabela, jako arystokratka, nie zdaje sobie sprawy, jak wygląda prawdziwe życie zwykłych ludzi.
Życie wśród arystokracji ukształtowało więc Izabelę na każdym poziomie – charakteru, postrzegania i rozumienia relacji z innymi ludźmi, wymagań dotyczących poziomu życia czy też jej oczekiwań względem przyszłego męża. Kobieta jest właściwie typową przedstawicielką arystokratów i produktem czasów, w których żyła i grupy społecznej, którą reprezentowała. Izabelę wychował bowiem jej ojciec, Tomasz Łęcki, również typowy przedstawiciel arystokracji, więc wiele z jej zachowań i przyzwyczajeń jest efektem jego wpływu i przykładu.
Łęcka nie wyróżnia się więc swoim charakterem na tle innych przedstawicieli arystokracji. Wciąż wierzy w swoją wyższość nad innymi oraz w to, że wygodne, luksusowe życie jej się zwyczajnie należy. Jest dumna, zimna i nie zwraca uwagi na problemy niższych warstw społecznych, których zwyczajnie też nie rozumie. To prawdziwa arystokratka, pełna dumy i wyższości wobec innych ludzi, która boleśnie odczuwa swój upadek.