Epeisodion IV
W tej części Menelaos i Ulisses ubolewają nad decyzją Trojańczyków. Są wściekli na Aleksandra, który pogwałcił wszelkie zasady moralności i prawa. Z tego względu zapowiadają, że przyjadą wraz z wojskiem i zburzą miasto. Mimo prób działania polubownego Priam wraz z radą królewską nie ugięli się, co doprowadzi do cierpienia wszystkich Trojańczyków.
Stasimon IV
Pieśń zostaje poświęcona Wenus, czyli Afrodycie. Bogini przez swoją chęć uznania Parysa doprowadziła do jego zguby. Głównym winnym całej sytuacji w opinii chóru jest Priam, który mimo złej decyzji rady niekorzystnie wpływającej na losy kraju, nie potrafił się postawić. Te wszystkie czynniki doprowadziły do upadku miasta, który był zapowiadany przez Kasandrę.
Epeisodion V
Antenor próbuje przekonać Priama, aby jednak odesłał Helenę do Grecji. Próbuje uświadomić mu, że doprowadzi to do wojny. Wojska już ruszyły po odesłaniu posłów. Jest to ostatnia chwila, w której można jeszcze cokolwiek zadziałać. Król jednak całkowicie lekceważy ryzyko i wyśmiewa lęk Antenora. Przychodzi do nich także Kasandra, która otrzymała wizję od Apollina. Widzi upadek Troi, całkowite zburzenie jej przez łanię — Helenę. Taki los wydaje się Priamowi nierealny, bagatelizuje nawet przepowiednię, ponieważ wie, że mury miasta wznieśli bogowie. Śmierć poniosą też wszyscy jej mieszkańcy i bohaterowie (przepowiednia obejmuje zbezczeszczenie zwłok Hektora). Mówi także o koniu trojańskim, który zostanie podstępem wprowadzony do miasta. Chór pragnie wyrzucić Helenę z miasta, jednak Priam pozostaje nieugięty. Antenor wspomina także przepowiednię dotyczącą Aleksandra, który miał doprowadzić do upadku kraju ojca. Do rozmawiających dołącza więzień i rotmistrz. Żołnierz przyprowadził go, ponieważ Grecy już zaatakowali. Więzień jest dowodem na przybycie wojsk przeciwnika. Potwierdza on także założenia wojskowego o wycofaniu wojska, gdy Helena zostanie im wydana. Dowódcą Hellenów okazuje się Agamemnon, którego sława doszła również do Azji. Władca Troi nawet w takim momencie nie ustępuje. Antenor, jako prawdziwy patriota, deklaruje stawienie się do walki o świcie, choć ma świadomość błędu popełnionego przez Priama oraz nadchodzącej katastrofy.