Przypowieść o wdowim groszu to tekst pochodzący z Nowego Testamentu, a konkretniej w Ewangelii świętego Marka (12, 41-44) oraz Ewangelii świętego Łukasza (21, 1-4). Mówi ona między innymi o takich wartościach jak bogactwo, uczciwość i inne istotne aspekty życia, jakie ludzie cenią w swoim życiu. Ma ona na celu przekazać ludziom, że nie liczy się liczna dobrych uczynków, ale intencje każdego człowieka.
Przypowieść o zagubionej owcy to jeden z tekstów Nowego Testamentu. Pochodzi ona z Ewangelii świętego Łukasza (15, 1-7). Przypowieść ta przybliża odbiorcy temat tego, jak należy się cieszyć z każdego nawróconego grzesznika, który zrozumiał swoje błędy i powrócił do właściwej wiary.
Ludzkie życie nie jest usłane różami. Wielokrotnie na drodze życia pojawiają się trudne sytuacje, których nie da się ominąć. Może to być śmierć kogoś bliskiego, utrata pracy, choroba własna lub czyjaś, jak również wojna czy katastrofa naturalna. Mają one różny wpływ na człowieka, jednak najczęściej wzmacniają jego psychikę oraz dają inne spojrzenie na życie. Hartują także charakter, zmieniając go zwykle na lepsze.
Miłość przez wielu uznawana jest za najpiękniejsze uczucie, jakiego może doświadczyć człowiek. Daje ona wiele możliwości rozwoju oraz lepszego poznania smaku życia. Dużo przestrzeni poświęcali jej romantycy, którzy traktowali ją jako inspirację, choć nie zawsze było to uczucie szczęśliwe.
„Przypowieść o synu marnotrawnym” jest jednym z najpopularniejszych utworów biblijnych. Sformułowanie „syn marnotrawny” na stałe weszło do języka potocznego. Przypowieść opowiada o ojcu i dwóch synach, którzy różnią się postawą wobec ojca i jego majątku.
„Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie” porusza tematykę uprzedzeń i społecznych podziałów, które są niesłuszne i krzywdzące. Utwór pozostaje aktualny we współczesnym świecie, gdzie różne rasy i narody pozostają wobec siebie nieufne, a nawet wrogie. Na prostym przykładzie, Chrystus starał się wytłumaczyć żydowskiemu uczonemu, że bliźnim jest każdy, bez względu na pochodzenie.
„Przypowieść o domu na skale” jest znana również jako „Przypowieść o dobrej i złej budowli”. Na prostym przykładzie budowy domu, Chrystus przedstawił dwie różne postawy wobec Słowa Bożego. Człowiek powinien budować swoje życie na trwałych fundamentach, podobnie jak dom.
Przypowieść o pannach roztropnych i nierozsądnych to tekst znany z Nowego testamentu, a dokładniej z Ewangelii świętego Mateusza (25, 1-13). To jeden z tych tekstów, których zamiarem jest przekazanie czytelnikowi konkretnego morału, którym powinien się on kierować w swoim życiu. Opowiada ona o gotowości na nadejście Jezusa i jego wezwanie, tak by móc natychmiast na nie odpowiedzieć.
Stwierdzenie, że podróże kształcą, bywa uznawane za banał. Dają jednak niesamowite możliwości w zakresie poznawania nowych kultur przez doświadczanie. Nigdy czytanie książek, oglądanie zdjęć czy filmów nie oddaje piękna oraz rzeczywistości danego regionu. Podróże pozwalają na poznanie świata, ale także przez sprawdzenie się w różnych sytuacjach, lepsze zrozumienie i odkrycie samego siebie. W swojej pracy odwołam się do „Kordiana” Juliusza Słowackiego oraz „Odysei” Homera.
Przypowieść o siewcy pochodzi z Nowego Testamentu, a konkretnie z Ewangelii Mateusza (Mt 13,1-8), Marka (4, 1–9) i Łukasza (8,4–8). Opowiada ona historię siewcy, który rozrzuca na roli ziarna. Ma ona charakter dydaktyczny i jej celem jest przekazanie odbiorcy konkretnego morału, mającego praktyczne zastosowanie w jego życiu.
Przypowieść o talentach to część Nowego Testamentu, znaleźć ją można w Ewangelii świętego Mateusza (25, 14-30). To jedna z najbardziej znanych przypowieści Jezusa i w sposób dydaktyczny opowiada o rozwijaniu zdolności, jakie zesłał człowiekowi Bóg, tak by wyrazić jego chwałę jako Stwórcy.
Filozofowie od wieków zastanawiają się, jakie są źródła zła. Wskazuje się różne przyczyny, takie jak egoizm, zazdrość, a także porzucanie wartości moralnych. W oświeceniu trafne diagnozy upadku społeczeństwa miał biskup warmiński Ignacy Krasicki.