Cierpienie jest nieodłączną częścią ludzkiej egzystencji. Choć nikt nie chce go odczuwać, nie da się go całkowicie uniknąć. Może ono wynikać z własnej choroby, tragedii osobistej, jak być formą współodczuwania cierpienia bliskiej osoby.
Szczęście jest fundamentem dobrego samopoczucia człowieka. Wpływa na dobrostan psychiczny oraz pośrednio jego fizjologię. Źródła tego uczucia można doszukiwać się w wielu czynnikach, w zależności od preferencji. Tak samo, jak szczęście może dawać pyszne jedzenie, spotkanie z bliskimi czy oglądanie filmu, tak samo dla kogoś innego pomoc innej osobie również może dawać poczucie radości i spełnienia.
Dojrzewanie człowieka wiąże się z trudnymi emocjami. Jest to etap przejściowy między dzieciństwem a dorosłością, gdy wiele przekonań zostaje zweryfikowanych przez okrutne realia rzeczywistości.
Zaufanie jest podstawą budowanych relacji między ludźmi. Pozwala ono na zacieśnianie związków przez dzielenie się osobistymi rozterkami oraz sekretami. Tworzenie go wymaga czasu oraz chęci z obu stron.
Wiersz „Do krytyków” to utwór Juliana Tuwima, który pokazywał twórczość poety w charakterystyczny dla niego sposób – pełen ironii, żartu i dystansu do siebie i świata. Jest to swego rodzaju manifest kulturowy, związany z filozofią grupy Skamander, do której Tuwim należał. Jest odpowiedzią na zarzuty o brak w dorobku artystycznym wierszy zaangażowanych w sprawę narodową.
Klasycyzm jest prądem literackim, który rozwijał się zwłaszcza w Oświeceniu. Klasycyzm nawiązuje do kultury antycznej. Artyści klasycystyczni dbali o ład i harmonię dzieł, a także o to, by łączyć w nich prawdę i piękno.
Prometeizm to postawa wielkiego poświęcenia się jednostki dla ogółu. Bohater prometejski jest najczęściej indywidualistą i buntownikiem. Jest przy tym samotny i niezrozumiany.
Wallenrodyzm to postawa inspirowana dziełem „Konrad Wallenrod” Mickiewicza. Dla spełnienia pewnych szczytnych idei bohater wallenrodyczny dopuszcza się czynów moralnie dyskusyjnych – używa podstępu czy zdrady, by osiągnąć swoje cele.
Bajronizm to nurt ukształtowany za sprawą twórczości i biografii Byrona. Bohater bajroniczny cechował się buntowniczością wobec zastanych reguł społecznych oraz wyalienowaniem. Moralność takiego bohatera bardzo często była trudna do oceny.
Katastrofizm to nurt filozoficzno-literacki, który niósł w sobie przesłanie upadku wartości i końca cywilizacji. Takie poczucie motywowane było m.in. wojną. Katastrofiści korzystali często z motywów biblijnych.
Futuryzm to nurt sławiący siłę i agresję. Futuryści zachwyceni byli rozwojem technologicznym. Chwalili oni wszystko to, co nowatorskie, niestandardowe, przełamujące konwencje.
Ekspresjonizm to prąd literacki, w którym chodziło przede wszystkim o przekazywanie przez artystę swoich stanów uczuciowych i przeżyć. Ekspresjonizm stał w kontrze do naturalizmu i modernizmu. W nurcie tym istotne było założenie o rozdzieleniu ducha i materii.