Czesław Miłosz to poeta, prozaik oraz eseista, którego działalność artystyczna przypada na wiek XX. Przed czasem II Wojny Światowej jego poezję cechował głównie katastrofizm, po okresie wojny twórczość Miłosza zmieniła charakter na bardziej intelektualny, ambicjonalny.
Wiersz Miasto w którym chciałbym zamieszkać autorstwa Adama Zagajewskiego jest utworem wpisanym w poezje pokolenia Nowej Fali. Zaliczamy do nich twórców takich jak reżyserzy, pisarze, ale i przede wszystkim poeci, którzy stawiali swoje pierwsze kroki artystyczne pod koniec lat 60.
Na podstawie twórczości Tadeusza Różewicza pojawił się tak zwany Styl Różewiczowski, który charakteryzował się między innymi: bogactwem środków stylistycznych, naturalnym i potocznym szykiem zdań, oraz unikaniem patosu, zbędnej wyniosłości. Cechy te widoczne są w utworze Przepaść.
Wiersz o incipicie Pytasz co w moim życiu wydany został w roku 1920, wchodząc w skład „Karmazynowego poematu”. Główną tematyką utworu są rozważania na temat wartości w ludzkim życiu. Ponadczasowy tekst wiersza został wykorzystany przez Grzegorza Turnaua, który jest twórcą muzycznej wersji utworu Lechonia.
Utwór Bolesława Leśmiana Szewczyk pochodzi z tomu „Łąka” wydanego w 1920 roku. Poeta ten jest czołowym przedstawicielem poetów epoki Dwudziestolecia Międzywojennego. Często uznawany jest za niezwykle oryginalną, nowatorską oraz kontrowersyjną postać XX wieku.
Jan Kochanowski to czołowy przedstawiciel spośród poetów epoki renesansu. Jego fraszka O żywocie ludzkim wydana została w 1584 roku w Krakowie, tuż przed śmiercią artysty.
Wiersz Do prostego człowieka autorstwa Juliana Tuwima, czołowego przedstawiciela Dwudziestolecia Międzywojennego, opublikowany został w 1929 roku na łamach dziennika „Robotnik”, wydawanego wówczas w Warszawie.
Julian Tuwim – poeta żydowskiego pochodzenia, autor skeczy i librett operetkowych, jeden z czołowych przedstawicieli Dwudziestolecia Międzywojennego.
Ignacego Krasickiego bezwzględnie uznać możemy za czołowego przedstawiciela polskiego oświecenia. Był biskupem, publicystą, prozaikiem, a także poetą – w tym twórca pierwszej polskiej powieści „Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki”.
Ignacy Krasicki uważany jest za czołowego przedstawiciela polskiego oświecenia. Biskup, publicysta, prozaik i poeta, twórca pierwszej polskiej powieści o tytule „Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki”.
Kazimierz Przerwa-Tetmajer swoim utworem Lubię, kiedy kobieta doskonale wpisał się w trendy literackie panujące w epoce Młodej Polski. Choć okres ten przepełniony był utworami o tematyce sprawy narodowej, nie brakowało utworów wyrażających bunt wobec Boga, poruszających rolę sztuki i artysty, a także dzieł prowokujących. To tych ostatnich zaliczamy ten wiersz Tetmajera – pełen ekspresji oraz wewnętrznych emocji i odczuć.
Tadeusz Różewicz, autor wiersza Lament, należał do pokolenia Kolumbów. Bolesne wydarzenia związane z II Wojną Światową, z którymi przyszło mu się mierzyć utrwalał za pomocą poezji. W wyniku czego powstało wiele dzieł, które zmuszają odbiorcę do zadumy i refleksji.