Nerwy – interpretacja

Wiersz „Nerwy” autorstwa Cypriana Kamila Norwida powstał między 1862 a 1865 roku i pochodzi z tomiku „Vade-mecum” (z łac. „Pójdź za mną”). Bezpośrednim impulsem do napisania utworu było prawdziwe wydarzenie z listopada 1862 roku – odwiedziny autora u biednej pani Glaubrecht, mieszkającej z małym dzieckiem w nędznym, nieopłaconym mieszkaniu, której nikt nie chciał pomóc po stracie pracy. W swoim dziele Norwid podejmuje trudny temat nierówności społecznych – milczenia i bezduszności bogaczy, którzy nie chcą wiedzieć o trudnych warunkach życia biedoty, ignorują je.

Cebula – interpretacja

Utwór polskiej noblistki Wisławy Szymborskiej „Cebula” iskrzy błyskotliwą ironią, jak wiele innych jej dzieł. Wiersz pochodzi z tomiku „Wielka liczba” z 1976 roku. Poetka była w owym czasie zafascynowana wplataniem do tematów poetyckich motywów biologicznych. „Cebula” jest również polemiką z twórczością charakterystyczną dla międzywojennego witalizmu, którego tematyka oscylowała wokół doskonałości ludzkiego ciała. 

Pielgrzym (Norwid) – interpretacja

Wiersz „Pielgrzym” autorstwa Cypriana Kamila Norwida powstał w 1869 roku i pochodzi z tomiku „Vade-mecum” (z łac. „Pójdź za mną”). Na nowo interpretuje on motyw podróży oraz tytułowego pielgrzyma. Temat ten jako pierwszy pojawił się w twórczości Adama Mickiewicza, jednak to właśnie „Pielgrzym” Norwida stał się bardziej znany i zapamiętany.

Eviva l’arte – interpretacja

Wiersz „Eviva l’arte” Kazimierza Przerwy-Tetmajera został opublikowany w 1894 roku w tomiku „Poezje. Seria druga”. U schyłku XIX wieku stał się pewnego rodzaju hymnem młodych, nonkonformistycznych artystów. Sam tytuł, w języku włoskim znaczący „niech żyje sztuka”, przeszedł do mowy potocznej. 

Sowiński w okopach Woli – interpretacja

Wiersz „Sowiński w okopach Woli” został zainspirowany wydarzeniami powstawania listopadowego, które wybuchło w Warszawie w nocy z 29 na 30 listopada 1830 roku. Tytułowy bohater utworu – Józef Longin Sowiński – w czasie powstania dowodził sztabem artylerii i bronił stolicy Polski na Reducie Wolskiej.

Bema pamięci żałobny rapsod – interpretacja

Wiersz „Bema pamięci żałobny rapsod” autorstwa Cypriana Kamila Norwida poświęcony jest pamięci bohatera powstania listopadowego, Józefa Bema. Dla poety stanowił on symbol cnót wojskowych i obywatelskich oraz wartości moralnych. Utwór powstał w 1851 roku, kilka miesięcy po śmierci generała.

Moja piosnka I – interpretacja

Wiersz „Moja piosnka I” autorstwa Cypriana Kamila Norwida powstał w 1844 roku podczas jego podróży po Europie. Poeta miał w tym czasie zaledwie dwadzieścia trzy lata, jednak już wtedy borykał się z depresją i licznymi problemami zdrowotnymi, psychicznymi, materialnymi czy miłosnymi. W utworze można odnaleźć nawiązania do postaci i twórczości Adama Mickiewicza oraz Jana Kochanowskiego, którzy stanowili dla młodego artysty wzór do naśladowania.

W Weronie – interpretacja

Wiersz „W Weronie” autorstwa Cypriana Kamila Norwida powstał w 1846 lub 1847 roku i początkowo nosił tytuł „Nad grobem Julii Capulleti w Weronie”. Jest on wyraźną aluzją literacką do najbardziej znanego utworu Williama Shakespeare’a – dramatu „Romeo i Julia”. Badacze literaccy uważają, że poeta zmienił tytuł właśnie po to, aby stonować wydźwięk tekstu i zmniejszyć jego oczywiste nawiązanie do dzieła angielskiego dramaturga.

Krótkość żywota – interpretacja

Wiersz „Krótkość żywota” jest jednym z najbardziej znanych utworów Daniela Naborowskiego. Już w tytule widać barokową tendencję poruszania motywów metafizycznych, związanych z przemijaniem życia doczesnego. Upływ czasu zostaje wyolbrzymiony do granic możliwości, przez co ludzkie życie poeta sprowadza do krótkiej, nic nieznaczącej chwili. 

Do M*** – interpretacja

Do M*** to jeden z utworów Adama Mickiewicza. Powstał najprawdopodobniej na przełomie lat 1822 i 1823. Jest to wiersz skierowany najpewniej do Marii, zwanej także Marylą, Wereszczakówny – nieszczęśliwej miłości Adama Mickiewicza.

Moja piosnka II – interpretacja

Wiersz „Moja piosnka II” autorstwa Cypriana Kamila Norwida, powstał w 1854 roku w Nowym Jorku, dziesięć lat po utworze „Moja piosnka I”. Przez prawie pół wieku o jego istnieniu wiedziała tylko jedna osoba – Maria Trębicka, której to Norwid przekazał jego treść w liście. Utwór został odkryty dopiero w 1904 roku przez młodopolskiego poetę i pisarza, Zenona Przesmyckiego i opublikowany w prowadzonym przez niego czasopiśmie „Chimera”.

Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie – interpretacja

Wiersz „Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie” autorstwa Cypriana Kamila Norwida, powstał w styczniu 1856 roku i uważany jest za programowe, a zarazem najważniejsze dzieło tego poety. Bezpośrednią przyczyną jego powstania była śmierć przyjaciela autora, Adama Mickiewicza, w listopadzie 1955 roku, inspiracją zaś – okrzyknięcie go już dzień po śmierci najwybitniejszym polskim wieszczem. Tematem utworu jest relacja pomiędzy wybitnym, niedocenionym twórcą a społeczeństwem, które docenia go dopiero po jego odejściu.