Bakczysaraj w nocy – interpretacja

Bakczysaraj w nocy to siódmy w kolejności sonet ze zbioru Sonety Krymskie autorstwa Adama Mickiewicza. Jest on niejako kontynuacją poprzedniego sonetu zainspirowanego zwiedzaniem miasta przez autora, jednak tym razem dawna stolica chanów przedstawiona jest nocą. Chociaż lokalizacja się nie zmienia, to przedstawiony obraz Bakczysaraju jest całkowicie inny niż w poprzednim sonecie. Warto także zwrócić uwagę na opisowy charakter utworu – jest to odejście od typowej formy sonetu, niejedyne, jakie stosuje Mickiewicz w całym zbiorze.

Widok gór ze stepów Kozłowa – interpretacja

Widok gór ze stepów Kozłowa to piąty w kolejności sonet znajdujący się w zbiorze Sonety Krymskie autorstwa Adama Mickiewicza. Opisuje on najprawdopodobniej początki podróży autora z Kozłowa – miasta nad Morzem Czarnym – do położonego w Górach Krymskich Bakczysaraju po przerwanym rejsie morskim.

Sonet II (Na one słowa Jopowe) – interpretacja

Drugi sonet z cyklu napisanego przez Mikołaja Sępa-Szarzyńskiego znany jest także pod podtytułem „Na one słowa Jopowe: Homo natus de mulier, brevi vivens tempore”. Słowa te odnoszą się do Biblii, z której poeta czerpał w całym zbiorze „Rytmy abo wiersze polskie”. Pochodzą one z księgi Hioba i oznaczają „człowiek zrodzony z niewiasty ma krótkie i bolesne życie”. Można uznać to także za motto utworu, myśl ta towarzyszy podmiotowi lirycznemu przez cały sonet. 

Sonet I (O krótkości i niepewności na świecie żywota człowieczego) – interpretacja

Mikołaj Sęp-Szarzyński jest autorem wielu sonetów, które wchodzą w skład zbioru „Rytmy albo wiersze polskie” wydanego w 1601 roku, dwadzieścia lat po śmierci autora. Interpretowany utwór otwiera cykl pięciu sonetów o tematyce egzystencjalnej. Tutaj zapowiada to już tytuł „O krótkości i niepewności na świecie żywota człowieczego”. Poeta porusza tematykę typową dla autorów epoki baroku — kruchość życia, śmierć czy przemijania. 

Burza – interpretacja

Burza to kolejny, czwarty sonet ze zbioru Sonety Krymskie autorstwa Adama Mickiewicza. Został zainspirowany podróżą morską poety z Odessy na półwysep Krymski.

Żegluga – interpretacja

Żegluga to jeden z sonetów autorstwa Adama Mickiewicza znajdujących się w zbiorze Sonety Krymskie. Dzieło zostało napisane pod wpływem doświadczeń autora podczas jego rejsu z Odessy na półwysep Krymski.

Cisza morska – interpretacja

Cisza morska (na wysokości Tarkantut) to pierwszy, po Stepach Akermańskich sonet z cyklu Sonety Krymskie autorstwa Adama Mickiewicza. Podtytuł nawiązuje do rejsu autora z Odessy na półwysep Krymski. Cisza morska uważana jest za jeden z trzech sonetów „marynistycznych” wśród zbioru Sonetów Krymskich powstałych w czasie podróży Mickiewicza po Krymie i okolicach.

Stepy akermańskie – interpretacja

Stepy Akermańskie autorstwa Adama Mickiewicza to jedno z najważniejszych dzieł autora. Otwiera ono cykl Sonetów Krymskich, które zostały zainspirowane podróżami Mickiewicza po Krymie. Pierwotnie sonet został opublikowany w 1825 roku. Z kontekstu historycznego wiemy, że utwór powstał, kiedy wieszcz przebywał na wygnaniu i nie mógł powrócić do ojczyzny. Stąd też z sonetu wypływa widoczna tęsknota za ukochaną Litwą, którą Adam Mickiewicz musiał opuścić na zawsze po procesie filomatów i filaretów. 

Zbytki polskie – interpretacja

Wiersz Wacława Potockiego pod tytułem „Zbytki polskie” krytycznie ukazuje polską szlachtę XVII wieku. Krytykuje ich za między innymi rozrzutność, upodobanie do luksusów i niewypełnianie obowiązków wobec Rzeczpospolitej. Poeta, mimo swojego pochodzenia ziemiańskiego (niska szlachta), umiał trafnie i obiektywnie spojrzeć na Polaków i ich zachowanie. Autor dbał o losy ojczyzny i próbował wpływać na sytuację polityczną udziałem w wojnach, jak i pełnionymi obowiązkami podstarościego czy podczaszego. Oczywiście pisał również utwory, w których zamieszczał swoje refleksje na temat sytuacji społecznej.

Pokolenie (Wiatr drzewa spienia) – interpretacja

Autorem wiersza „Pokolenie” jest Krzysztof Kamil Baczyński. Utwór powstał w roku 1943. Poeta opisuje w nim pokolenie, którego młodość przypadała na czasy wojny. Można założyć, że wiersz jest właśnie o pokoleniu Kolumbów, młodych poetów tworzących w okresie II Wojny Światowej, a autor opisuje w nim swoje przeżycia.

Elegia o chłopcu polskim – interpretacja

Elegia o chłopcu polskim to jeden z najbardziej znanych utworów Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Doskonale przedstawia tematykę utworów pisanych przez autorów wywodzących się z „Pokolenia Kolumbów” – osób, które narodziły się w wolnej Polsce, jednak okres ich dorastania został naznaczony rozpoczęciem II Wojny światowej i koniecznością walki o wolną ojczyznę. Dzieła powstałe w tamtym okresie cechują się obecnością tragedii całego pokolenia, które naznaczone zostało piętnem wojny i związanych z nią licznych okrucieństw.

Niebo złote ci otworzę – interpretacja

Krzysztof Kamil Baczyński był wyjątkowym przedstawicielem pokolenia Kolumbów, czyli młodych ludzi dosięgniętych brutalnością wojny. Jednym z najsławniejszych jego wierszy jest erotyk napisany 15 czerwca 1943 – „Niebo złote ci otworzę”. Przedstawia on, na zasadzie zestawienia, wizję arkadyjskiego miejsca szczęśliwości oraz tzw. spełnionej apokalipsy.