Jednym z najważniejszych motywów obecnych w literaturze jest theatrum mundi – teatr świata. Motyw ten przedstawia świat i ludzi jako teatr, scenę i grających na niej aktorów. Życie ludzkie sprowadzone jest w tym toposie do odgrywania z góry narzuconej człowiekowi roli.
Samotność czasem dotyka każdego. Mimo prawie siedmiu miliardów ludzi na tej planecie jest jednym z najbardziej ludzkich stanów egzystencji. Można być samotnym pośród tłumów, cierpieć wyobcowanie w gronie kochającej rodziny.
Ludzkość od zawsze zafascynowana była grozą, tajemnicą i zjawiskami, których nie mogła zrozumieć, Zaowocowało to ogromną popularnością motywów fantastycznych w literaturze. Objawiały się one w najróżniejszy sposób – poprzez wyobrażenia życia po śmierci, przedstawienia duchów i zjaw, sięgania po ludowe opowieści czy wreszcie w postaci powieści fantastycznych czy horrorów. Motywy fantastyczne wyjątkowo upodobali sobie romantycy, sięgający do folkloru, tworzący opowieści pełne zjaw i duchów i budując w swoich dziełach nastrój grozy.