W przypadku każdej powieści istotne znaczenie ma jej tytuł. Często podsumowuje on jej treść, bywa także kluczem interpretacyjnym, wskazującym czytelnikowi trop, po jakim powinien on iść, by w pełni zrozumieć znaczenie czytanego właśnie utworu.
“Kordian” to romantyczny dramat Juliusza Słowackiego, który po raz pierwszy anonimowo ukazał się w Paryżu w roku 1834, a napisany został przez poetę w Genewie.
Wiersz „Testament mój” autorstwa Juliusza Słowackiego powstał na przełomie 1839 i 1840 roku w Paryżu. Utwór przedstawia osobiste przemyślenia o życiu i patriotyzmie przebywającego na emigracji autora. Napisany został pod wpływem pogarszającego się stanu zdrowia poety przeczuwającego, że zbliża się czas jego śmierci.
Wiersz „Rozmowa z piramidami” autorstwa Juliusza Słowackiego powstał podczas rozpoczętej w sierpniu 1836 roku i trwającej dziewięć miesięcy podróży poety z Neapolu przez Grecję i Egipt aż do Ziemi Świętej. Napisany został właśnie w Egipcie, a inspiracją do jego stworzenia stała się wyprawa na szczyt piramidy Cheopsa, jednego ze starożytnych siedmiu cudów świata. Utwór porusza tematy patriotyczne i jest przykładem typowego światopoglądu romantycznego.
Wiersz „Rzym” autorstwa Juliusza Słowackiego powstał podczas jednej z wypraw autora – podróży do tytułowego Rzymu. Utwór porusza tematykę przemijania, nieuchronnego upływu czasu. Autor zawiera w nim swoje spostrzeżenia i przemyślenia na temat „wiecznego miasta”, którego potęga, mimo swojego przydomka, dawno już zgasła.
Wiersz „Anioły stoją na rodzinnych polach…” autorstwa Juliusza Słowackiego powstał w 1841 roku, kilka lat po upadku powstania listopadowego. Poeta przedstawia w nim swój stosunek do obecnej sytuacji w pozbawionym niepodległości kraju, a także panujące wśród polskiej emigracji nastoje. Jego utwór miał na celu podnieść rodaków na duchu i zagrzać ich do walki o odzyskanie wolności.
Wiersz „Do Matki” autorstwa Juliusza Słowackiego powstał w okresie, w którym poeta przebywał na emigracji. W tym czasie dużo korespondował z najbliższą mu osobą, czyli właśnie matką, Salomeą Słowacką, która jako jedyna rozumiała problemy osamotnionego artysty żyjącego w obcym mu kraju. Utwór porusza problematykę głębokiej samotności oraz towarzyszącej jej tęsknoty za rodziną i ojczyzną.
Wiersz „Uspokojenie” autorstwa Juliusza Słowackiego powstał w 1844 roku jako próba ostudzenia przeciwników rewolucji. Utwór napisany jest w duchu filozofii genezyjskiej – opracowanego przez poetę poglądu opierającego się na ciągłym odradzaniu w nowych, coraz doskonalszych formach. Można w nim znaleźć wiele odwołań do wydarzeń historycznych.
Wiersz „Chmury” autorstwa Juliusza Słowackiego powstał 21 lipca 1835 roku podczas pobytu poety w Szwajcarii obejmującego lata od końca 1832 roku do początku 1836. W tym czasie artysta napisał zaledwie sześć wierszy, z czego dwa z nich, „Stokrótki” i właśnie „Chmury” powstały tego samego dnia – pierwszy z nich rano, a drugi wieczorem. Utwór ten jest romantycznym opisem stanu ducha wybitnej jednostki, która z zachwytem podziwia zachmurzone niebo.
Wiersz „Pogrzeb kapitana Meyznera” Juliusza Słowackiego powstał 30 października 1841 roku w Paryżu, 9 dni po śmierci tytułowego kapitana Józefa Meyznera – uczestnika powstania listopadowego przebywającego na emigracji. Poeta opisał w swym utworze wydarzenia poprzedzające pogrzeb tej postaci, które były niezwykle istotne dla polskich emigrantów. Wiersz opublikowano w „Głosie Wielkopolskim” cztery lata później.
