Leopold Staff

Leopold Staff uważany jest za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli epoki Młodej Polski. W okresie międzywojennym był duchowym przywódcą grupy literackiej Skamander. Już za życia nazywano go „pomnikiem poezji polskiej”, a także poetą „trzech pokoleń”, ponieważ pisał aż w trzech okresach literackich (Młoda Polska, dwudziestolecie międzywojenne, okres powojenny).

Leopold Staff jest jednym z najwybitniejszych poetów XX wieku. Już za życia nazywano go „pomnikiem polskiej poezji”. Stał się wzorem współczesnego klasycyzmu, współtwórcą kilku epok literackich, patronem Skamandrytów. W utworze „Curriculum vitae” opisuje swoją drogę do osiągniecia dojrzałości poetyckiej.

Leopold Staff sprzeciwiając się dekadenckiej postawie charakterystycznej dla końca wieku, zadebiutował tomikiem „Sny o potędze”. Poeta natchniony filozofią Nietzschego i jego teorią „nadczłowieka” postanowił ubrać w poetycki język radykalne poglądy filozofa. W przepełnionych ideami witalistyczno-aktywistycznymi „Snach o potędze” znajduje się utwór „Kowal”, idealnie oddający nastrój całego tomu. 

Leopold Staff to wybitny polski poeta i eseista XX wieku, nominowany niegdyś nawet do literackiej Nagrody Nobla. Kojarzymy go z okresem dwudziestolecia międzywojennego i epoką literacką Młodej Polski.

Leopold Staff to jeden z najwybitniejszych polskich poetów XX wieku. Debiutował w okresie rozkwitu poezji Młodej Polski. Laureat licznych nagród literackich, przedstawiciel współczesnego klasycyzmu. „Odys” to utwór, który odnosi się do mitycznej postaci, bohatera eposu „Odyseja” Homera.

Leopold Staff to bardzo znany polski poeta, który zadebiutował w Młodej Polsce, ale tworzył także w dwóch kolejnych epokach literackich. „Ogród przedziwny” jest wierszem otwierającym tom „Uśmiechy godzin” z 1910 roku i uznaje się go za przedsmak filozofii franciszkańskiej w utworach Staffa.

Leopold Staff to jeden z najwybitniejszych twórców literatury polskiej XX wieku. Staff tworzył przez niemal sześćdziesiąt lat, był przedstawicielem aż trzech epok literackich, a przy tym jego twórczość przeszła wiele przemian. „O miłości wroga” to jeden z utworów, który uznaje się za granicę między pesymistycznym, a pozytywnym podejściem do świata zawartym w jego utworach.

„Przedśpiew” jest wierszem Leopolda Staffa, który znajdziemy w tomie poezji „Gałąź kwitnąca”, wydanym w 1908 roku. Utwory zawarte w tym tomie są niezwykle spokojne i refleksyjne. Jest to powiązane z klasycyzmem, który stał się wówczas wzorem postawy życiowej dla poety.

Jeden z wierszy w tomiku Leopolda Staffa „Dzień duszy” to „Deszcz jesienny”. W utworze da się odczuć nastroje charakterystyczne dla Młodej Polski. Autor zwraca się w stronę dekadencji i opisuje swoje wewnętrzne doświadczenia pesymistycznie.