Juliusz Słowacki żył zaledwie 39 lat, lecz jego literacki dorobek pozwolił mu dołączyć do grona najbardziej znanych polskich twórców. Jego utwory cechują się dużą różnorodnością. Obejmują: listy, wiersze, około 20 poematów i kilkanaście dramatów, w tym dramaty niedokończone. Słowacki napisał też jedną powieść oraz stworzył system filozoficzny, znany jako filozofia genezyjska. Na uwagę zasługują zwłaszcza dramaty Słowackiego, które należą do klasyki literatury romantycznej i są omawiane jako lektury w szkole średniej.
Jakie dramaty napisał Juliusz Słowacki?
Juliusz Słowacki podczas tworzenia dramatów inspirował się Williamem Szekspirem. Napisał kilka słynnych i parę mniej znanych dramatów w okresie od 1829 do 1845 roku. Jego pierwszy dramat to „Mindowe”. Następnie napisał „Marię Stuart” i „Beatrix Cenci”. Jego kolejne dzieła to najbardziej znane utwory „Kordian” i „Balladyna”. Ponadto na liście dramatów Słowackiego znajdują się:
- „Fantazy”
- „Horsztyński”
- „Ksiądz Marek”
- „Książę niezłomny”
- „Lila Weneda”
- „Mazepa”
- „Sen srebrny Salomei”
Ponadto napisał fragmenty dramatów: „Agezylausz„, „Jan Kazimierz”, „Samuel Zborowski”, „Zawisza Czarny” i „Złota czaszka”.
O czym opowiadają dramaty Słowackiego?
„Balladyna” to dramat, w którym akcja odbywa się w mitycznej przeszłości. Tytułowa bohaterka jest typową kreacją szekspirowską. Balladyna, córka ubogiej wdowy, bezwzględnie dążyła do władzy. Została żoną Kirkora i królową, lecz przypłaciło to życiem. Uderzył w nią piorun, gdyż wyparła się własnej matki. „Fantazy” to z kolei dramat nieukończony, w którym pojawiają się elementy komediowe. Słowacki wyśmiał w nim stereotypy związane z romantyczną miłością. „Srebrny sen Salomei” przedstawia powstanie na Ukrainie w 1768 roku. Słowacki podkreśla w nim, że powstawania są niezbędnym elementem historii, bez których nie można dojść do wyższych form Ducha.
„Samuel Zborowski” to kolejny niedokończony utwór. Dramat opisuje spór Jana Zamojskiego i Samuela Zborowskiego, który został posądzony o zdradę. „Ksiądz Marek” opowiada o Marku Jandołowiczu, który był duchowy przywódcą konfederacji barskiej. Jest to typowy dramat mistyczny. „Horsztyński” przedstawia natomiast powstanie kościuszkowskie w Wilnie. Bohater dramatu, Szczęsny Kossakowski, to postać hamletyczna. „Kordian” jest za to dramatem współczesnym, którego tematyka dotyka klęski powstania listopadowego i egzystencjalnych problemów pokolenia romantyków.