Wartość, jaką jest cnota, wywodzi się z filozofii stoickiej, która często wykorzystywana jest w dziełach Jana Kochanowskiego. Wyzbycie się skrajnych emocji i negatywnych uczuć, pozwala na osiągnięcie pożądanej cechy. Warto zwrócić uwagę, że w utworze filozofia stoicka i wiara chrześcijańska nie wykluczają się wzajemnie, a wręcz przeciwnie – obie prowadzą do osiągnięcia najwyższych wartości. Cnota jest więc możliwa do osiągnięcia, dzięki kierowaniu się zasadami i założeniami wiary w Boga, chęcią dostania się po śmierci do nieba, wyzbyciu się silnych i targających człowiekiem emocji, a także byciu posłusznym swojej ojczyźnie.
Podsumowanie
Jan Kochanowski był bez wątpienia wybitnym człowiekiem, który potrafił pisać lekkie i często prześmiewcze fraszki, ale także pieśni, na przykład poruszające temat najważniejszych wartości, jakimi warto kierować się w życiu. Podmiot liryczny utworu podkreśla, że cnotliwość to cecha, za którą idzie zazdrość, ponieważ zawsze niesie poczucie, że ktoś inny może być szlachetniejszy i lepszy. Wymienia też patriotyzm, jako jeden z najlepszych sposobów na dostanie się do nieba i zostanie wynagrodzonym przez Boga.
„Pieśń XII” dotyka filozofii stoickiej i religii chrześcijańskiej, co jest charakterystyczne dla twórczości Jana Kochanowskiego. Cnota jest nagrodą za wytrwałość, determinację do jej osiągnięcia i bycie posłusznym swojemu krajowi. To jednocześnie synonim prawego postępowania i uczciwości.
