Ignacy Krasicki, nazywany człowiekiem oświeconym, był kapelanem królewskim Stanisława Augusta Poniatowskiego, arcybiskupem, a przede wszystkim wybitnym polskim literatem. Pisał wiele utworów, w tym bajki. Jedna z nich to „Wilk i owce”, w której (jak w wielu bajkach) zwierzęta obrazują ludzkie wady i różne charakterystyczne zachowania.
Wilk i owce – analiza i środki stylistyczne
„Wilk i owce” składa się z czternastu zróżnicowanych wersów. Występują w nim rymy parzyste ( aabb), dokładne np. żarłoczny – poboczny, słyszy – dyszy. Jest to przykład bajki narracyjnej, opowiadanej przez obserwatora, świadka przedstawionych zdarzeń. W bajce występuje też dialog między bohaterami. Utwór został wzbogacony środkami stylistycznymi, takimi jak epitety, „nierozumnej kupie”, „owce głupie” oraz wyliczenie „Pojadł, pogryzł, podusił wszystkie owce głupie”. Archaizmy pojawiające się w bajce, np. „ My będziem podnosić”, „ żem was pożarł”, „ przecie że żarłoczny”, „jęły się” wynikają z okresu powstania utworu i obowiązującej wówczas XVIII wiecznej mowy. Wykorzystano również personifikację, nadanie bohaterom zwierzęcym cech ludzkich, potrafią one nawet ze sobą rozmawiać.
Wilk i owce – interpretacja
Bohaterami bajki są zwierzęta – wilk symbolizujący osobę kłamliwą, przebiegłą, łakomą. Mimo, że jest z natury ostrożny, to przez swoją żarłoczność, dał się złapać w pułapkę, „ dół poboczny”. Nie mógł się wydostać i konał, „ Patrzą w dół, aż wilk w jamie siedzi, ledwo dyszy”, aż usłyszał głos owieczek. Tu pojawia się kolejny bohater zbiorowy – owieczki. Symbolizują one ludzi łatwowiernych, naiwnych, którzy bardzo łatwo wybaczają i można wmówić im wszystko. Wilk wykorzystał te cechy. Udawał, że siedzenie w pułapce, to jego dobrowolna pokuta, za to, że w przeszłości pożerał owce. Chciał zmylić i uśpić ich czujność. Blefował tak długo, aż te postanowiły mu pomóc. Kiedy wyciągnęły wilka z dołu, wszystkie zostały przez niego pożarte.
Wilk i owce – morał
Bajka zawiera morał, czyli cenną naukę płynąca z utworu. Również w tym przypadku, możemy dostrzec bardzo ważne przesłanie w przedstawionej historii. Nadmierne zaufanie i łatwowierność, mogą doprowadzić do tragedii w życiu. Nie warto wierzyć ludziom w każde słowo, ponieważ mogą mieć wobec nas złe intencje. Należy także uważać na obietnice poprawy i zapewnienie o zmianie, „ Wyszedł, a zawdzięczając nierozumnej kupie, Pojadł, pogryzł, podusił wszystkie owce głupie”. Owieczki, zostały nazwane „nierozumnymi”, ponieważ nie wyciągneły żadnej lekcji z wcześniejszych przewinień wilka. Łakomstwo i chciwość też nie popłaca, przez te cechy, można znaleźć się w pułapce lub ściągnąć na siebie kłopoty, tak jak tytułowy wilk.
Podsumowanie
Bajka „Wilk i owce” Ignacego Krasickiego, wykorzystuje postacie zwierzęce, do ukazania wad i charakterystycznych zachowań ludzkich. Niesie za sobą morał, aby nie być zbyt ufnym i nie wierzyć w każde zapewnienie poprawy. Miejmy rezerwę wobec obietnic innych osób, a być może unikniemy wtedy wielu nieszczęść i rozczarowań. Bajka Krasickiego niesie ponadczasowe przesłanie, aktualne zarówno w jego czasach, jak i teraz w XXI wieku.