Słowo utopia w języku greckim oznacza miejsce, którego nie ma, nie istnieje ono w prawdziwym świecie. Z czasem w literaturze stało się ono nazwą światów wymyślonych przez autorów, które charakteryzują się idealnym systemem politycznym, w którym wszyscy ludzie są szczęśliwi.
Ignacy Krasicki jest jednym z najbardziej znanych polskich poetów XVIII wieku. Był nie tylko literatem, ale także arcybiskupem gnieźnieńskim. Dziś kojarzymy go głównie z bajkami, czyli utworami często wierszowanymi, które wyróżniają się zawartym w nich morałem i symboliką. Bardzo często postaci zwierzęce w bajkach pozwalają zrozumieć przywary i zachowania ludzkie. Tak dzieje się także w utworze „Niedźwiedź i liszka”.
Artyści poprzez wieki dokonywali wielokrotnie swego rodzaju samookreślenia. Podejmowali tematykę swojej roli w świecie, społeczeństwie i rzeczywistości. Podczas każdej epoki literackiej widzieli się jednak inaczej, na nowo kreśląc stawiane przed sobą zadania oraz swoje własne charakterystyki. Wiele to mówi zarówno o czasach, w których przyszło im żyć, jak i też tworzonych przez nich dziełach.
Ignacy Krasicki to jeden z najpopularniejszych polskich poetów XVIII wieku. Był człowiekiem wszechstronnie uzdolnionym, oświeconym, a przy tym piastującym funkcję arcybiskupa gnieźnieńskiego. Jego najpopularniejsze dzieła to bajki – najczęściej utwory wierszowane, które wyróżniają się zawartym morałem i alegorycznością. Jedna z nich nosi tytuł „Wół minister” i za pomocą postaci zwierzęcych pozwala zrozumieć przywary i zachowania ludzkie.
Ignacy Krasicki to jeden z najpopularniejszych literatów polskich XVIII wieku. Był człowiekiem wszechstronnie uzdolnionym, oświeconym i pełnił funkcję arcybiskupa gnieźnieńskiego. Jego najpopularniejsze dzieła to zdecydowanie bajki, czyli utwory często wierszowane, które wyróżnia posiadanie morału i alegoryczność. Jedna z nich nosi tytuł „Komar i mucha”.
Zdarza się, że nie zawsze da się osiągnąć założony cel w sposób uczciwy, prosty i jawny. Czasami wymaga to sięgnięcia po spiski i intrygi, które pozwalają dojść do niego okrężną drogą. Dana osoba osiąga wówczas efekt, jaki nie byłby możliwy, gdyby działała ona wprost. Intrygi nie są zazwyczaj uznawane ze uczciwe i właściwe metody działania, są jednak takie sytuacje, w których zdają się być moralnie usprawiedliwione, na przykład w przypadku walki o swoje życie, wolność, czy niepodległość ojczyzny.
Bajka to bardzo popularny i krótki gatunek literacki, który charakteryzuje się obecnością morału. Przekazuje zatem ona odbiorcy pewne refleksje i wartości, pokazuje także uniwersalne sytuacje w życiu, ukryte na przykład za postaciami zwierząt. Bajki zawierają też alegorie i dzięki temu mogą właśnie zawierać w sobie wspomniane morały.
Twórcy od zawsze dostrzegali wady, jakie miało otaczające ich społeczeństwo i chętnie im je wypominali w swoich utworach. Dzięki temu ludzie mogli zobaczyć, jak prezentują się w oczach innych i dostrzec w sobie te cechy, które nie były do końca pożądane. Tak też narodziła się satyra, czyli gatunek literacki, który ośmiesza pewne zjawiska, piętnuje je publicznie, a wszystko to robi poprzez ich komiczne wyolbrzymienie.
Historia świata widziała już wiele rodzących się państw i równie dużo ich upadków. Całe kraje znikały i upadały, a za każdym razem za takim przebiegiem wydarzeń stały rozmaite przyczyny. Państwo może zachwiać się i upaść z wielu powodów, ale często prowadzą one do podobnych wniosków, że winne są ludzkie zaniedbania, chciwość czy nieumiejętne sprawowanie przez nich władzy.
W średniowieczu bardzo popularną postawą życiową stała się asceza. Polegała ona na odmawianiu sobie przyjemności, by w ten sposób umartwiać ciało i dbać o swoją nieśmiertelną duszę. Takie działanie miało ostatecznie doprowadzić człowieka do zbawienia i życia wiecznego u boku Boga w zaświatach. Asceza przybierała różne formy, często bardzo ekstremalne, w których człowiek całkowicie skupiał się na umartwianiu swojego ciała, rezygnując ze wszystkich ziemskich przyjemności czy radości.
Ludzkość od zawsze marzyła o stworzeniu idealnego systemu, który działałby perfekcyjnie i zapewniał ludziom wszystko to, czego potrzebują każdego dnia. Na przestrzeni wieków społeczeństwo miało wiele różnych pomysłów na to, jak miałoby wyglądać państwo idealne. Powstało także pojęcie utopii, spopularyzowane przez dzieło Tomasza Morusa.
Oczywistym jest, że każda społeczność, nawet niewielka, chce się jak najlepiej zapisać w historii świata, tak, by kolejne pokolenia wspominały ją dobrze. Każda grupa społeczna dba o swój wizerunek, nawet jeśli w rzeczywistości nie może się pochwalić idealną opinią. Często także wyobrażenie na temat danej społeczności i sposób, w jaki jest ona ukazywana, ma dodatkowy cel, zwłaszcza w przypadku jej wyidealizowanego obrazu.