„Anaruk, chłopiec z Grenlandii” to książka autorstwa Czesława Centkiewicza i ukazała się po raz pierwszy w roku 1937. Opowiada ona o losach dwunastoletniego chłopca o imieniu Anaruk i ukazuje czytelnikowi codzienne życie Inuitów, którzy zamieszkują Grenlandię. Powieść łączy w sobie formę reportażu z historią przygodową. Całość została opisana na podstawie doświadczeń pisarza i jego wypraw do tego rejonu świata. Autor przytacza więc przeżyte sytuacje oraz między innymi też legendy Inuitów.
Anaruk, chłopiec z Grenlandii – streszczenie krótkie
Podróżnicy przybyli latem na Grenlandię, gdzie poznali dwunastoletniego Anaruka i jego rodzinę. Dowiedzieli się, jak wygląda tam ta pora roku i zapoznawali się także z tym, jak przedstawiało się codzienne życie Inuitów. Rodzina Anaruka mieszkała w namiocie nad brzegiem morza. Podróżnik, który jest też narratorem powieści, opisuje to, jak rdzenni mieszkańcy Grenlandii polują, między innymi na foki. To z nich pozyskują pożywienie oraz wyrabiają dzięki nim wiele przedmiotów codziennego użytku. Podróżnik dokładnie opisuje też ich sposób pływania na kajakach. Pojawiają się tu także zasady rządzące codziennym życiem społeczności Inuitów, na przykład dotyczące sądu za przewinienia. Jest to harmonijna społeczność, która nie zna pojęcia kradzieży.
Latem Inuici polują na reny, które są dla nich ważnymi zwierzętami. Zapędza się je do kamiennej zagrody, a po zabiciu przyrządza się z nich zupę z renów. Wówczas cała osada ucztuje i cieszy się ze zdobyczy. Gdy nadchodzi zima to także wszyscy jej mieszkańcy wspólnie przygotowują się do jej nadejścia, na przykład gromadząc zapasy. Pewnego dnia Anaruk i jego przyjaciel Omialik postanowili więc zapolować na foki. Anarukowi udało się zabić jedną z nich, ale przypadkiem dostał się na dryfującą krę. Uratował go dopiero jego ojciec, Tugto.
Gdy spada pierwszy śnieg, to mieszkańcy przenoszą się do zimowej osady, w której budują igloo. Chroni ich ono przed niskimi temperaturami i opadami śniegu. W czasie długiej zimy Inuici reperują swoją broń oraz wyrabiają potrzebne im przedmioty. Pewnego dnia Tugto podzielił się z innymi legendą o oswojonym, białym niedźwiedziu. Opowiedział też o tym, jak został oszukany przez pewnego kapitana statku, który sprzedał mu zepsutą broń. Po jakimś czasie Tugto został zaatakowany przez białego niedźwiedzia, ale na szczęście Anaruk go uratował.
W maju zaczął się polarny dzień, a Inuici polowali na kaczki i zbierali z gniazd ich jajka. Po jakimś czasie miało miejsce także polowanie na wieloryby, które było wyjątkowym doświadczeniem. Potem do osady przybył statek wielorybników, a narrator zdecydował się ruszyć z nimi w podróż powrotną. Na jego cześć wyprawiono ucztę pożegnalną i obdarowano go wieloma upominkami.
Anaruk, chłopiec z Grenlandii – streszczenie szczegółowe
Przedstawienie plemienia Inuitów
Polscy podróżnicy wyruszyli na Grenlandię i tam poznali dwunastoletniego Anaruka i jego rodzinę – pięcioletniego brata Nukuna, matkę oraz ojca Tugto, czyli wodza plemienia. Podróżnik przybliża czytelnikom to, jak wyglądają pory roku na Grenlandii i opisuje trwające trzy miesiące lato, które przypomina europejską wczesną wiosnę. Mieszkańcy wówczas noszą lżejsze ubrania wykonane między innymi ze skóry renów. Śnieg topnieje tylko na południu wyspy. W czasie lata mieszkańcy żyją w namiotach wykonanych ze skór upolowanych zwierząt, na przykład fok. Polują na nie, wykorzystując do tego na przykład doskonale dopasowane do ich ciała kajaki. Sztuki polowania i kierowania kajakiem uczą się już od dzieciństwa.
Narrator uczestniczy w polowaniu na foki. Zabija się je harpunami z kości i drewna. Po powrocie myśliwych do osady wszyscy świętują, pomagają oprawiać zdobycz i ćwiartować mięso, a dzieci walczą o tłuszcz z foki. Wyprawiana jest także z tej okazji uczta dla wszystkich.
