W uniwersum stworzonym przez pisarza J. R. R. Tolkiena istnieje wiele fantastycznych ras. Przykładem tego jest powieść pod tytułem „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. Autor opisał tam wiele istot, których czytelnik nie spotka w rzeczywistym świecie. Wśród nich na szczególną uwagę zasługują krasnoludy, które pełnią ważną rolę w tekście.
Charakterystyka krasnoludów
Drużyna złożona z krasnoludów pod wodzą Thorina Dębowej Tarczy to jedni z głównych bohaterów powieści Tolkiena. Mają istotny wpływ na rozwój fabuły, są bowiem inicjatorami wyprawy pod Samotną Górę. Krasnoludy opisywane są jako istotny niskie, jednak są wyższe niż hobbit Bilbo. Ich cery są jasne i noszą bardzo długie brody oraz włosy w różnych kolorach. Zaplatają je często w warkocze. Noszą długie płaszcze z kapturami i owijają się złotymi pasami. Ich charakterystyczną cechą jest to, że świetnie widzą w ciemności.
Średnia życia krasnoluda wynosi niemal dwieście lat. Jednak ich liczebność stale maleje, ponieważ krasnoludy to wojowniczy naród i chętnie angażują się w różnego rodzaju konflikty. Oprócz tego rodzi się im niewiele dzieci. Rasa ta dzieli się na aż siedem plemion. Pochodzą one od różnych Ojców Krasnoludzkiego Plemienia. Każde z nich zamieszkuje w innej części Śródziemia. To sprawia, że ich obyczaje, przyzwyczajenia czy cechy charakteru różnią się znacznie od siebie. Mimo to krasnolud nadal czują się swego rodzaju wspólnotą.
Krasnoludy są bardzo związane z ziemią oraz z przyrodą. Szczególnie dobrze znają się na poruszaniu się pod ziemią, w kopalniach i jaskiniach. Są bowiem górnikami oraz rzemieślnikami, cechuje je też odporność na ogień. Są także bardzo silne fizycznie, a niewielki wzrost nie zmniejsza ich wojowniczości. Nie uprawiają roli, żywność wolą pozyskiwać na drodze handlu z innymi rasami. Znane są między innymi z wyrabiania broni z metalu. Sprzedają swoje dzieła i w ten sposób pozyskują środki na zakup wszystkich tych rzeczy, których nie wytwarzają samodzielnie.
Język krasnoludów jest tajny i bardzo rzadko porozumiewają się przy innych rasach. Używają go tylko między sobą i służy im on do przekazywania kolejnym pokoleniom zgromadzonej przez ich przodków wiedzy. Są więc bardzo skryte, a przy tym zdecydowanie uparte.
Krasnoludy chętnie biorą udział w wojnach i nie darzą sympatią elfów. Uważają ich za rasę wyniosłą oraz dziwną. Główną motywacją do działań krasnoludów są pieniądze oraz złoto. Niektórzy przedstawiciele tej rasy są wręcz pazerni oraz chytrzy, a żądza złota staje się ich wadą. Dla złota są w stanie zrobić bardzo wiele, niektórzy nawet poświęcają własne życie. Zdarza im się także oszukiwać i kłamać, jeśli przyniesie im to korzyść w postaci znacznego zysku. Jednak większość krasnoludów jest uczciwa i do majątku dochodzi na drodze ciężkiej pracy, której się nie boi. Są też bardzo odporne na ból, a walczą głównie toporami i mieczami.
Krasnoludy są bardzo szczegółowe i pedantyczne podczas wytwarzania z metalu różnych przedmiotów. Dbają o każdy detal i nie dopuszczają do powstania nawet niewielkich błędów. Oprócz tego są czujne, bystre i podejrzliwe. Gdy ktoś zachowa się źle wobec nich, potrafią mścić się nawet kilka pokoleń później. Jednak wobec swoich przyjaciół są niezwykle lojalni i bardzo oddani.