Autor powieści „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. J. R. R. Tolkien w swoich dziełach stworzył krainę zwaną Śródziemiem. Zamieszkuje ją wiele ras, niektóre są określane jako dobre, a inne jako złe. Do tej drugiej kategorii należą wielkie pająki, jakie można spotkać w czasie podróży przez Mroczną Puszczę.
„Hobbit, czyli tam i z powrotem” autorstwa słynnego pisarza J. R. R. Tolkiena to jedna z najbardziej znanych powieści z gatunku fantastyki, która wciąż zdobywa fanów na całym świecie. Po raz pierwszy wydano ją w roku 1937 i od tego czasu jej popularność wciąż rośnie, doczekała się także ekranizacji filmowej na niezwykłą skalę.
W powieści autorstwa J. R. R. Tolkiena zatytułowanej „Hobbit, czyli tam i z powrotem” pisarz wykreował i szczegółowo opisał wiele ras, jakie zamieszkiwały krainę zwaną Śródziemiem i z którymi zetknął się główny bohater dzieła, czyli hobbit o imieniu Bilbo Baggins. Jedną z nich byli wargowie, czyli stworzenia przypominające ogromne wilki.
„Hobbit, czyli tam i z powrotem” to bardzo popularna powieść fantastyczna autorstwa J. R. R. Tolkiena. Po raz pierwszy opublikowano ją w roku 1937 i to wtedy czytelnicy po raz pierwszy poznali losy kompanii krasnoludów, maga Gandalfa oraz hobbita Bilba w czasie wyprawy pod Samotną Górę i walki ze smokiem Smaugiem. Głównym bohaterem powieści jest tytułowy hobbit, Bilbo Baggins, który przed wyprawą wiódł spokojne życie w rodzinnym Shire. Bilbo to bohater dynamiczny, który przechodzi wewnętrzną przemianę w trakcie trwania powieści.
Drogi Bilbo! Mam nadzieję, że mój list zastanie Cię w dobrym zdrowiu. Słyszałam, że zaproponowano Ci udział w wyprawie krasnoludów w roli włamywacza, ale Ty nie palisz się do wyruszenia ze swojej wygodnej norki. Nawet Gandalfa odesłałeś z niczym, odmawiając mu i twierdząc, że się nie nadajesz do bycia włamywaczem.
Nigdy nie spodziewałam się, że uda mi się spełnić moje marzenie i udać się na wyprawę do Shire, ale jednak okazało się to możliwe. Miałam okazję spędzić wśród hobbitów cały jeden dzień i w ten sposób poznać bliżej przedstawicieli tej niezwykle ciekawej rasy. Wzbudziło to moją ogromną radość i starannie przygotowałam się do tej wyprawy, pakując niezbędne rzeczy i dużo czytając na temat tej społeczności.
W powieści „Hobbit, czyli tam i z powrotem”, napisanej przez J. R. R. Tolkiena, główni bohaterowie przeżywają wiele niezwykłych przygód. Mają one miejsce w czasie wyprawy drużyny krasnoludów, maga Gandalfa oraz hobbita znanego jako Bilbo Baggins do Samotnej Góry, gdzie mają pokonać smoka Smauga i odzyskać utracone dziedzictwo i skarby krasnoludów.
Pewnej nocy miałam naprawdę niezwykły sen. Zasnęłam nad książką zatytułowaną „Hobbit, czyli tam i z powrotem” autorstwa Tolkiena i w marzeniach sennych przeniosłam się do opisanej przez niego krainy zwanej Śródziemiem. Nagle i niespodziewanie znalazłam się w Shire, w wiosce zamieszkanej przez hobbitów.
W powieści „Hobbit, czyli tam i z powrotem” J. R. R. Tolkien opisał przygody hobbita Bilba Bagginsa w niezwykłej krainie, która nosi nazwę Śródziemia. Składa się ona z wielu ciekawych i zaskakujących miejsc, jednak nie wszystkie spośród nich są bezpieczne dla wędrowców. Jednym z nich jest Mroczna Puszcza, przez którą krasnoludy i Bilbo musieli przejść w drodze do Samotnej Góry. Był to bardzo niebezpieczny etap ich podróży, co podkreślił sam Gandalf.
Powieść autorstwa J. R. R Tolkiena zatytułowana „Hobbit, czyli tam i z powrotem” to jedna z najważniejszych powieści z gatunku fantastyki, jakie ukazały się w całej historii literatury. Opowiada ona historię krasnoludów, które chciały odzyskać swój utracony dom, Samotną Górę, przed laty odebraną im przez smoka Smauga.
W czasie swojej wędrówki po Górach Mglistych, po ucieczce przed Gollumem, Bilbo długo błąkał się po jaskiniach. Nie miał pojęcia, jak z nich wyjść i czy jeszcze kiedyś zobaczy swoich towarzyszy. Błąkał się tak długo, że miał wrażenie, że jest już bardzo głęboko w trzewiach góry i że zapomniał już, jak wygląda słońce, Dopadła go beznadzieja i rozpacz.
Mroczna Puszcza to jedno z najbardziej przerażających miejsc w Śródziemiu. Na każdym kroku trzeba na siebie uważać, ponieważ czyha tam coś bardzo groźnego. Aż ciarki same chodzą wzdłuż kręgosłupa, jak się o tym pomyśli.