Autor powieści „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. J. R. R. Tolkien w swoich dziełach stworzył krainę zwaną Śródziemiem. Zamieszkuje ją wiele ras, niektóre są określane jako dobre, a inne jako złe. Do tej drugiej kategorii należą wielkie pająki, jakie można spotkać w czasie podróży przez Mroczną Puszczę.
Charakterystyka pająków
Wielkie pająki zdecydowanie różnią się od swoich typowych krewniaków. Osiągają bowiem olbrzymie rozmiary, niespotykane w przypadku innych insektów. Mówi się, że są one potomkami przerażającej Szeloby. Występowały na terenie Mrocznej Puszczy. Były bardzo dzikie i stanowiły zagrożenie dla nieostrożnych podróżnych, którzy zboczyli ze ścieżki pomiędzy gęsto rosnące drzewa. Swoje ofiary pająki oplatają gęstą pajęczyną. Wszystkie żywe stworzenia traktują jako kolejny posiłek. Zazwyczaj żyją i polują w grupie, a następnie dręczą swoje ofiary, zanim je zabiją i zjedzą. Taki los spotkałby zapewne uwięzione przez nie krasnoludy, gdyby nie pomoc Bilba, który dzięki magicznemu pierścieniowi stał się niewidzialny i zaczął rozumieć język pająków.
Naturalnymi wrogami olbrzymich pająków są elfy, które także zamieszkują Mroczną Puszczę. Obawiały się także miecza Bilba, który nosił imię „Żądło”. Można powiedzieć, że dysponują swego rodzaju inteligencją, ale nie dorównują nią innym rasom Śródziemia. Korzystają także z bardzo prymitywnej mowy – posługują się Wspólną Mową oraz swoim własnym językiem. W czasie polowania potrafią ze sobą współpracować, co świadczy o tym, że udało im się wytworzyć pewne zachowania społeczne i być może hierarchię.
Po schwytaniu ofiary wstrzykują jej swój jad. Powoduje to jej całkowity paraliż, zawroty głowy i dezorientację. W ten sposób ogromne pająki mogą swoje zdobycze owijać w kokony z pajęczyny, uciszać je i przechowywać przez jakiś czas w swoich spiżarniach. Oczekują tam żywe i świeże na moment, w którym pająk zgłodnieje i zapragnie się posilić. W takiej chwili pająk wstrzykuje ofierze swoje soki trawienne, co powoduje stopniowe rozpuszczenie jej mięśni, organów oraz kości. To przekształca ciało w płynną papkę, którą pająk bez problemu może zjeść.
Jednak pająki są także źródłem cennych surowców, ponieważ wytwarzają nici bardzo dobrej jakości. Są one pożądane między innymi przez leśne elfy pod wodzą Thraundila. Wykorzystują je one do przędzenia cennych tkanin oraz do wytwarzania strzał. Nici służą też pająkom nie tylko do chwytania ich ofiar, ale także do obrony ich siedzib.
Pająki z Mrocznej Puszczy są więc ogromnymi, dzikimi i przerażającymi stworzeniami, których należy się koniecznie wystrzegać. Dysponują swego rodzaju inteligencją i potrafią ze sobą współpracować, by chwycić w sieci swoje ofiary. Są jednak tylko jednym z wielu zagrożeń, jakie czyhają na podróżnych wśród gęstych drzew i krzewów i da się je pokonać, co udowodnił Bilbo Baggins.