W powieści J. R. R. Tolkiena zatytułowanej „Hobbit, czyli tam i z powrotem” pojawia się wiele ras charakterystycznych dla gatunku, jakim jest fantastyka. Należą do nich między innymi gobliny. Uznawane są one za podgatunek orków i kojarzone ze złem. Stają się także wrogami głównych bohaterów powieści.
Charakterystyka goblinów
Gobliny są powszechnie kojarzone w powieści z orkami, są jednak zupełnie odrębną rasą, która żyje w inny sposób. Przede wszystkim gobliny są samodzielne i mają własne tereny, na których żyją. Nikt ich nie niewoli, tak jak ma to miejsce w przypadku orków. Podejmują zatem własne decyzje, a ich królem jest jeden z nich, czyli Wielki Goblin. Gobliny są stosunkowo rozwiniętą rasą, mają nawet własną mitologię oraz kapłanów, którzy pilnują porządku oraz zachowania odpowiednich obyczajów.
To, co wyróżnia gobliny, to fakt, że żyją one w stadzie. Jego członkowie nigdy się nie rozdzielają. Ich wygląd upodabnia je nieco do orków, przez co te dwie rasy bywają mylone. Gobliny są jednak od orków mniejsze, bliżej im raczej pod tym względem do krasnoludów. Są jednak przypadki goblinów, które osiągnęły wysokość nawet ponad trzech metrów. Jest to rasa opisywana jako odrażająca i brzydka, poszczególne gobliny są też grube. Ich place są jednak szczupłe i długie, a stopy zazwyczaj mają płaskie, co dla niektórych wygląda po prostu śmiesznie. Wyróżniają je także ogromne oczy i wielkie, długie uszy. Na ich twarzach nie ma nosów. Włosy zazwyczaj mają czarne, a cerę jasnożółtą. Ich głosy opisywane są przez Bilba jako nieprzyjemne. Nie dbają o swoją higienę, są zatem brudne, a ich odzienie jest zniszczone.
Gobliny mają wiele umiejętności, które pozwalają im żyć w jaskiniach. Między innymi doskonale widzą one w ciemnościach i dostrzegają nawet najmniejsze szczegóły na długim dystansie. Gobliny są także w stanie porozumieć się z takimi zwierzętami jak dziki czy wilki, dzięki czemu nawiązują z nimi kontakt i mogą działać wraz z nimi. Gobliny dbają o oswojone przez siebie zwierzęta, ale potrafią je też wykorzystywać do walki.
Gobliny zamieszkiwały niegdyś tereny wokół Samotnej Góry, ale przybycie Smauga zmusiło je do opuszczenia tej krainy. Od tego momentu żyją w Górach Mglistych, w położonych w nich jaskiniach. Gobliny chętnie drążą tunele i stawiają kopalnie, świetnie wspinają się po górskich ścianach. Codziennie towarzyszy im ciemność, znienawidziły więc światło słoneczne. Osłabia je i jego działanie może doprowadzić nawet do śmierci goblina. Stworzenia te zajmują się między innymi produkcją broni i innych przedmiotów wykonanych z metali, kiedyś handlowały nimi z krasnoludami.
Gobliny to rasa kojarzona z agresją, która wzbudza w innych istotach strach. Już od maleńkości gobliny są bowiem uczone zabijania. Nie chcą współpracować z innymi rasami, a życie w pokoju nie ma dla nich żadnej wartości. Wolą zatem z nimi walczyć. Czują, że mogą liczyć tylko na siebie i tak właśnie się zachowują. Nie rozumieją pojęcia pokoju, honoru czy harmonii. Za to bardzo szanują przyrodę i starają się żyć z nią w zgodzie. Ich najbliższymi przyjaciółmi są wszak wilki. Nie próbują posiąść magii czy nauczyć się nią posługiwać. Uznaje się je za istoty pełne sadyzmu i okrucieństwa, przed którymi lepiej uciekać.