J. R. R. Tolkien to autor jednej z najbardziej znanych powieści z gatunku fantastyki, jaką jest „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. Opisuje on w niej losy krainy zwanej Śródziemiem, w której różne rasy żyją obok siebie każdego dnia. Jedną z nich są hobbici, niewysokie istoty, które zamieszkują miejsce znane jako Hobbiton.
Charakterystyka hobbitów
Hobbici są bardzo ważną rasą w powieści Tolkiena, co widać już po jej tytule. Głównym bohaterem tekstu jest ich przedstawiciel, czyli Bilbo Baggins. Słowo hobbit można tłumaczyć jako niziołek, co oddaje niski wzrost tej rasy. Jest to jedna z ich głównych cech, po której jest ona rozpoznawana przez innych mieszkańców Śródziemia. Hobbici są niżsi od krasnoludów, ale wyżsi od liliputów. Mają zatem około trzech stóp wzrostu.
Pod innymi względami hobbici są podobni do ludzi, ponieważ są z nimi blisko spokrewnieni. Ich skóra jest jasna, a włosy wyjątkowo gęste i kędzierzawe, w kolorze kasztanowym i brązowym, ale nie noszą na swoich twarzach zarostu, ponieważ nie jest on popularny w ich społecznościach. Ich uszy są lekko spiczaste, a palce długie i dość zręczne. Często hobbici mają nadwagę i mówią bardzo donośnym głosem. Ze względu na to, że ich stopy są duże, owłosione i chronione przez bardzo twardą skórę, nie noszą oni butów, ale za to bardzo lubią strojne i kolorowe ubrania. To, co je jeszcze wyróżnia, to doskonały słuch oraz wzrok. Mogą żyć nawet do około stu lat, chociaż niewielu spośród nich się to udaje.
Rasa hobbitów prowadzi bardzo zwyczajne życie, w którym nie ma magii, ponieważ nie interesuje ich ona. Potrafią za to bezszelestnie i szybko poruszać się po dowolnym terenie, przez co nie można ich wykryć. Przy tym hobbici preferują bardzo spokojny styl życia, są nastawieni pokojowo do innych i nie wszczynają wojen z nimi, ani też między sobą. Bardzo cenią brak pośpiechu i harmonię. Nie wyruszają na dalekie wyprawy i zdecydowanie lubią przebywać we własnych domach. Jeżeli ktoś decyduje się na inny styl życia, to jest postrzegany jako odmieniec i dziwak. Taki los spotkał Bilba Bagginsa po tym, jak wyruszył on na wyprawę z Gandalfem i krasnoludami. Sąsiedzi po prostu przestali go szanować. Jednak Bilbo zmienił się na tyle, że przestał się tym przejmować.
Miejscem, w którym przede wszystkim można spotkać hobbitów, jest Shire. To tam budują swoje niewielkie norki i osiedlają się na całe życie. Shire to kraina zielona i żyzna, pełna pól uprawnych. Hobbici uprawiają ją, wykorzystując proste narzędzia rolnicze. Dzięki nim są w stanie uzyskać tyle plonów, ile jest im potrzebne do spokojnego i wygodnego życia. Ich mieszkania zbudowane są z podziemnych korytarzy poprowadzonych pod pagórkami, przystosowanych do ich wzrostu. Okna i drzwi w tych domkach zawsze mają okrągły kształt.
Hobbici są bardzo sprytni i chętnie gromadzą wiedzę, ale unikają innych ras, takich jak ludzie i raczej nie zawierają z nimi przyjaźni. Mają własną kulturę i kalendarz, szybko wracają do zdrowia i najchętniej spędzają czas na jedzeniu. Mimo niechęci do innych ras, są bardzo gościnni w stosunku do innych niziołków, zapraszają się nawzajem na towarzyskie wizyty. Są też bardzo pracowitym ludem, można ich też określić jako bardzo solidarnych i lojalnych względem swoich pobratymców.