Symbolizm to nurt, który zrywał z zasadą realizmu w literaturze. Niezwykle ważne były w nim melodyjność i rytmiczność wiersza. Symbolizm nie miał przedstawiać zmysłowego świata, a to, co ponadzmysłowe czy podświadome.
We wstępie został opisany naturalizm jako nurt umożliwiający opis literacki jak najbardziej zbliżony do rzeczywistości. Naturalizm podąża za tymi tematami, które często stanowią tabu, jak śmierć, choroba, kalectwo, skrajna bieda. W naturalizmie człowiek uznawany jest po prostu za część przyrody. Styl ten realizowali tacy twórcy jak Zola, Reymont, Żeromski.
„Bitwa pod Grunwaldem” to opowiadanie napisane przez Tadeusza Borowskiego. Zamyka ono zbiór „Pożegnanie z Marią”, wydane w 1948 roku. Autor opisał w nim wydarzenia drugiej wojny światowej, którą przeżył jako młody mężczyzna.
Obserwacja maszerującego batalionu.
Rozmowa ze współwięźniami o polskim wojsku.
Narzekanie na obozową kuchnię i traktowanie wyzwolonych.
Kłótnia z podchorążym.
W realizmie chodzi o to, by pokazywać świat przedstawiony jako możliwie najbardziej zbliżony do rzeczywistości. Stanowi to przeciwieństwo romantycznego rozumienia sztuki. Ten nurt charakterystyczny jest zwłaszcza dla epoki pozytywizmu.
W artykule zostały przedstawione początki i charakterystyka dekadentyzmu – jako epoki w klimacie schyłkowej, z wyraźnym kultem artysty. Następnie przywołane zostały utwory takich poetów jak Baudelaire, Verlaine oraz Przerwa-Tetmajer.
„Ludzie, którzy szli” autorstwa Tadeusza Borowskiego to opowiadanie pochodzące ze zbioru „Pożegnanie z Marią” wydanego w 1948 roku. Inspiracją do tomiku były przeżycia i doświadczenie drugiej wojny światowej, jak również pobytu w Auschwitz-Birkenau. Tadek, główny bohater jest inspirowany samym Borowskim, jednak nie można go utożsamiać z nim w pełni. Opowiadanie opisuje ostatnie lato spędzone w obozie w Oświęcimiu.
Budowa boiska do piłki nożnej.
Dbanie o ogród obok szpitala.
Gra w czasie transportu.
Praca w szpitalu.
Opowiadanie Tadeusza Borowskiego „U nas w Auschwitzu” jest trzecim utworem ze zbioru „Pożegnanie z Marią”. Cykl został wydany w 1948 roku. Autor opisuje codzienność życia obozowego w Birkenau w formie epistolarnej.
Wybranie więźniów do nauki medycyny.
Poszukiwanie łącznika do przesłania listu.
Opowieść o chorującym koledze.
Reakcje więźniów na „wybrańców”.
„Dzień na Harmenzach” autorstwa Tadeusza Borowskiego należy do cyklu opowiadań „Pożegnanie z Marią”, wydanego w 1948 roku. Skupia się w nim na tematyce drugiej wojny światowej i obozów koncentracyjnych. Autor opisuje wydarzenia z własnego doświadczenia, ponieważ sam był w obozie Auschwitz-Birkenau.
Praca na Harmenzach.
Rozmowa z Panią Haneczką.
Kłótnia z Żydem.
Ciężka praca nad kolejką.