Jednym z opowiadań Tadeusza Borowskiego wydanych w zbiorze „Pożegnanie z Marią” jest tekst o takim samym tytule. „Pożegnanie z Marią” w przeciwieństwie do innych utworów rozgrywa się w Warszawie, nie zaś na terenie obozu koncentracyjnego. Borowski oparł dzieło o swoje osobiste przeżycia z czasów II wojny światowej i stworzył postaci na podstawie faktycznie znanych mu ludzi.
Tadek to główny bohater i narrator wszystkich opowiadań ze zbioru Borowskiego. Zawarte są w nim elementy autobiograficzne, ale zdecydowanie nie można go utożsamiać z samym pisarzem. Z perspektywy Tadka czytelnik widzi wszystkie opisywane wydarzenia. To młody, inteligentny człowiek, który pracuje w składzie budowlanym, a jego narzeczoną jest Maria. Tadek to wrażliwy artysta, który mimo pracy w składzie budowlanym, tworzy także poezję i samodzielnie drukuje tomiki poetyckie. Właściciel jego miejsca pracy opłacił mu też aż trzy miesiące studiów. Jest zakochany w Marii, są podobnie wrażliwi i łączy ich miłość do literatury. Tadek martwi się o swoją narzeczoną i obawia się, że trudy wojny zniszczą ją. Opowiadania Borowskiego ukazują przemianę tego mężczyzny z poety w człowieka zlagrowanego i nastawionego na przetrwanie. Tadek to człowiek bystry i inteligentny, dlatego przystosowuje się do różnych warunków. Jednak wciąż targają nim wyrzuty sumienia i moralne rozterki.
Maria to narzeczona głównego bohatera, Tadka. Jest studentką polonistyki na tajnym uniwersytecie. To kobieta bardzo wrażliwa na piękno otaczającego ją świata, co dostrzega Tadeusz. Maria pracuje, zajmując się produkcją, sprzedażą i rozwożeniem bimbru. Maria jest bardzo samodzielna i stara się radzić sobie w trudnych, wojennych warunkach. Narzeczony martwi się o nią, ponieważ to ryzykowne zajęcie. Jego obawy są słuszne – Maria pewnego dnia staje się ofiarą łapanki. Trafia do obozu nad morzem i ginie w komorze gazowej. Narrator w cyniczny sposób komentuje to stwierdzeniem, że pewnie została przerobiona na mydło.
Kierownik Jan to mężczyzna pełniący ważną rolę w składzie budowlanym. Przed wojną pracował jako magazynier w żydowskim przedsiębiorstwie, które należało do pani doktorowej. Pracę w składzie rozpoczął już po wybuchu wojny. Jan ma wiele znajomości, prowadzi także wymiany i interesy w getcie warszawskim.
Pani doktorowa to kobieta żydowskiego pochodzenia, której udało się opuścić getto. Została tam jednak jej córka i zięć, dlatego też kobieta ostatecznie wróciła na jego teren, rezygnując ze swojej szansy.
Inżynier to właściciel składu budowlanego. Jego żona jest bardzo religijna, a on sam stara się wspomagać innych swoimi pieniędzmi. Dobrze traktuje swoich pracowników i często wypłaca im większe pensje. Opłacił trzy miesiące studiów Tadka.
Tomasz to znajomy Tadka i Marii, który niedawno poślubił swoją narzeczoną w ciąży. Odwiedza narratora w jego pokoju i narzeka na brak wódki.