Ziele na Kraterze to najciekawsza powieść w kanonie lektur szkolnych – rozprawka

Autor: Marta Grandke

„Ziele na kraterze” to powieść autora Melchiora Wańkowicza. Po raz pierwszy opublikowano ją w roku 1957. Od tego czasu udało jej się stać jedną z pozycji w kanonie lektur szkolnych, co sprawia, że uczniowie muszą się z nią obowiązkowo zapoznać. Często prowadzi to do tego, że takie książki są traktowane z pewną niechęcią, ale „Ziele na kraterze” to powieść, która jest jedną z ciekawszych tytułów, jakie znalazły się na liście dzieł, które każdy musi przeczytać.

Przede wszystkim na fakt, że „Ziele na kraterze” Wańkowicza to jedna z najciekawszych pozycji na liście lektur szkolny, wpływa to, że jest to powieść autobiograficzna. Wańkowicz dzieli się w niej zatem swoimi osobistymi przeżyciami, doświadczeniami i wspomnieniami. Ukazuje, jak wyglądało życie jego rodziny, a przede wszystkim dwóch dorastających córek, Krystyny i Marty. Lektura tego dzieła jest zatem niepowtarzalną okazją, by przyjrzeć się, jak wyglądało prywatne życie samego pisarza. Jego doświadczenia obrazują też, jak prezentowała się codzienność w czasach przed wybuchem II wojny światowej. Czytelnik widzi, jakie emocje i odczucia towarzyszyły bohaterom w poszczególnych momentach ich życia i ma świadomość, że dzięki temu uczestniczy w czymś autentycznym. Razem z Wańkowiczem cieszymy się sukcesami jego rodziny, a następnie obserwujemy jej powolny rozpad.

„Ziele na kraterze” to także źródło ciekawych wniosków i nauk, jakie Wańkowicz przedstawia swoim czytelnikom. Przede wszystkim dotyczą one prób wychowania dwóch córek oraz wprowadzenia ich w dorosłe życie. Wańkowicz przekazuje czytelnikom wartości, jakie chciał wpoić swoim dzieciom i pokazuje to, co jemu wydawało się słuszne i warte uwagi. Dzięki tej lekturze człowiek może zrozumieć, jak wygląda proces decyzyjny wielu osób, w tym bohaterów tekstu, a co za tym idzie może nauczyć się, jak samodzielnie dokonywać ważnych wyborów życiowych. Z dzieła Wańkowicza płynie zatem cenny przekaz dydaktyczny i moralizatorski, który może kształtować młodych czytelników, którzy się z nim zetkną. 

Lektura „Ziela na kraterze” Wańkowicza to także niepowtarzalna możliwość poznania historii Polski z okresu dwudziestolecia międzywojennego oraz II wojny światowej. Wańkowicz opisuje bowiem wiele wydarzeń historycznych, w jakich uczestniczyła jego rodzina. W ten sposób czytelnik dowiaduje się, jak wyglądały realia życia w Polsce po odzyskaniu przez nią niepodległości oraz dowiaduje się, jaki wpływ na rodzinę autora miał wybuch II wojny światowej. W tekście wspomniane zostaje także powstanie warszawskie, w którym zginęła starsza córka Wańkowicza, Krystyna.

„Ziele na kraterze” Melchiora Wańkowicza jest zatem bardzo interesującym tekstem, zawierającym w sobie zbiór opowieści o dawnych czasach i prywatnym życiu autora. Taka tematyka z pewnością może zaciekawić odbiorców, nawet jeśli jest kolejną obowiązkową lekturą do przeczytania.

Dodaj komentarz