„Zdążyć przed Panem Bogiem” to zapis rozmowy Hanny Krall z ostatnim żyjącym dowódcą powstania w getcie warszawskim, czyli Markiem Edelmanem. W dziele tym zostają przedstawione losy powstańców walczących wówczas w getcie z perspektywy ich naocznego świadka i uczestnika. Opowiada też o swoich doświadczeniach z pracy jako kardiochirurg po wojnie. W utworze można wyróżnić też wiele istotnych motywów literackich.
„Zdążyć przed Panem Bogiem” to wywiad rzeka, jaki Hanna Krall przeprowadziła z ostatnim żyjącym wówczas dowódcą powstania w getcie warszawskim, czyli Markiem Edelmanem. Opowiedział on o wydarzeniach z tamtego okresu i przebiegu walk w getcie. Przywołał także wspomnienia o wielu żyjących wówczas osobach, takich jak Mordechaj Anielewicz.
„Zdążyć przed Panem Bogiem” to wywiad rzeka, jaki Hanna Krall swojego czasu przeprowadziła z ostatnim żyjącym dowódcą powstania w getcie warszawskim, czyli Markiem Edelmanem. Opowiedział on o szczegółach życia w getcie i o tym, jak przebiegały walki. W jego wspomnieniach pojawia się między innymi taka postać jak Arie Wilner.
Zagłada to jedno z najstraszliwszych wydarzeń, jakie przyniósł ze sobą do Europy XX wiek i na zawsze odcisnęła swoje okrutne piętno na historii narodu żydowskiego. W tamtym czasie społeczeństwo podzieliło się na dwie grupy. Jedną z nich byli bezpośredni uczestnicy Zagłady, w gettach i obozach koncentracyjnych, drugą zaś jej świadkowie, których pochodzenie uchroniło przed tym okrutnym losem, który do tej pory przeraża i sprawia, że wiele osób kwestionuje człowieczeństwo tamtego społeczeństwa.
Godność to jedna z największych wartości, o jakie w swoim życiu dba o walczy człowiek. Istnieje jednak wiele sytuacji, takich jak wojna, zagrożenie życia danej osoby czy jej bliskich, w których łatwo jest ludzi złamać i im tę godność odebrać. W związku z tym wiele osób zastanawia się, czy w ogóle jest możliwe zachowanie ludzkiej godności w skrajnych okolicznościach, w sytuacjach granicznych, które sprawiają, że człowiek próbuje po prostu za wszelką cenę przetrwać.
Pamięć to jeden z najcenniejszych skarbów ludzkości. To w niej mieszczą się wszelkie wspomnienia, służyła ona ludziom do przechowywania wiedzy o ich przodkach, a przed powstaniem pisma także do przekazywania kolejnym pokoleniom dorobku kulturowego i tradycji danej społeczności. Dzięki pamięci człowiek nie jest tylko sumą swoich własnych doświadczeń, ale także tego, co spotkało i uformowało jego poprzedników.
Walka jest częścią ludzkiej natury. Od zarania dziejów ludzie walczyli między sobą o terytorium, o zasoby, o władzę i o wiele innych rzeczy, jakie w danym momencie wydawały im się cenne i pożądane. Istnieje jednak jeszcze inny rodzaj walki, o wiele bardziej beznadziejny, ponieważ nie ma ona żadnej szansy na sukces.
Jan Lechoń, a właściwie Leszek Józef Serafinowicz to polski poeta, publicysta, dramatopisarz, prozaik i satyryk. Jego życie było mocno związane z grupą literacką Skamandrytów i „Cyrulikiem Warszawskim”. Współtworzył kawiarnię literacką „Pod Picadorem”. Chociaż jego życie nie było usłane różami, to pozostawił po sobie ogromny dorobek artystyczny.
Wszystkie religie opierały swoją naukę o moralności na karze za zło. Wyrównanie rachunków miało przychodzić po fizycznej śmierci człowieka. W wielu z takich religii istniało miejsce odbywania tej kary, potworny teatr kaźni lub odosobnienia duszy.
Powieść Antoniego Libery pod tytułem „Madame” opowiada o młodzieńczym zauroczeniu, jakiego doświadcza uczeń ostatniej klasy warszawskiego liceum na Żoliborzu, a którego obiektem jest tytułowa Madame, elegancka i tajemnicza nauczycielka francuskiego. Cała opowieść Libery skupia się przede wszystkim na relacjach łączących tę dwójkę bohaterów oraz na ich losach.
„Madame” to powieść autorstwa Antoniego Libery, która została wydana po ogłoszeniu konkursu przez wydawnictwo Znak. Opowiada ona o młodzieńczej fascynacji głównego bohatera jego nauczycielka francuskiego, tytułową Madame. Robi on wszystko, by starsza od niego kobieta zwróciła na niego uwagę i odwzajemniła jego zainteresowanie.
W powieści „Madame” Antoni Libera przedstawia historię młodzieńczego zauroczenia głównego bohatera tekstu tytułową Madame, nauczycielką języka francuskiego. Dzieło przedstawia jego starania, które dążą do wzbudzenia wzajemnego zainteresowania ze strony tej tajemniczej i wyrafinowanej kobiety. W związku z tym można w nim wskazać wiele istotnych motywów literackich.