Jedną z pobocznych postaci z dramatu romantycznego „Balladyna” autorstwa Juliusza Słowackiego jest matka głównej bohaterki, znana jako Wdowa. To postać tragiczna, która zostaje ciężko doświadczona przez los, a mimo to wciąż poświęca się dla swojej ukochanej córki, która nie potrafi docenić tego, co matka codziennie czyniła, by jej życie stało się lepsze.
Charakterystyka Wdowy z Balladyny
Wdowa opisywana jest przez Słowackiego jako starsza już kobieta, która wychowała dwie córki – Balladynę i Alinę. Kochała je ponad życie i chciała, by wiodły one lepsze życie niż to, jakie przypadło jej w udziale. Wdowa była bowiem ubogą chłopką i mieszkała w skromnej chacie. W okolicznej wsi znana była jako znachorka i często zajmowała się leczeniem mieszkańców. Wdowa miała tendencję do faworyzowania Balladyny i do pozwalania jej na lenistwo. Większość obowiązków w domu wykonywała sama z pomocą Aliny, mimo swojego wieku musiała bowiem wciąż ciężko pracować fizycznie, by utrzymać siebie i swoje córki.
Po ślubie Balladyny i Kirkora Wdowa przeprowadza się z córką do zamku i szybko okazuje się, że nie jest ona w stanie się tam odnaleźć. Przyzwyczajona jest bowiem do wiejskiego życia i przenosi swoje przyzwyczajenia z ubogiej chaty do wystawnego domostwa. W wyniku tego Balladyna zaczyna się wstydzić zachowania własnej matki. Próbuje izolować ją od reszty mieszkańców, a Wdowa, przekonana o dobroci swojej córki, nie dostrzega okrucieństwa w jej zachowaniu. Ma także złamane serce z powodu Aliny – wmówiono jej bowiem, że uciekła ona z kochankiem.
Wdowa w „Balladynie” jest obrazem tragicznej miłości matki do dziecka, która jest w stanie wybaczyć wszystko. Po wygnaniu z zamku Wdowa wraca z oskarżeniem Balladyny, jednak pozostaje lojalna córce i nie wyznaje jej imienia, przez co ginie na torturach. Jej miłość do Balladyny nie ma bowiem granic i nie jest ona w stanie narazić córki na nieprzyjemności i nie zdradza jej tożsamości w trakcie procesu. Zachowuje wierność wobec córki, mimo iż ta nazwała ją wcześniej mamką.
Można powiedzieć, że Wdowa to prosta, wiejska kobieta, która miała nadzieję, że jej córki będą wiodły lepsze życie od niej. Była dla nich w stanie poświęcić wszystko, ale obróciło się to przeciwko niej. Ostatecznie straciła obie córki, każdą na inny sposób i zmarła, wzgardzona i porzucona przez starszą z nich. Działania i nadzieje Wdowy sprawiły, że jej rodzina rozpadła się i żaden z jej planów nie miał szans się spełnić.