Motyw szczęścia w literaturze – przykłady z różnych epok

motyw szczęścia

Szczęście to stan, do którego osiągnięcia dążą wszyscy żyjący ludzie. Dzieje się tak już od początku istnienia świata, jednak każda społeczność i każda epoka inaczej definiowały stan szczęścia. Ludzie opierają je i czerpią z różnych źródeł – dla jednych będzie to rodzina, dla innych sukcesy zawodowe, pojawiają się nawet osoby, które cieszą się, gdy innym nie powodzi się w życiu.

Motyw femme fatale w literaturze – przykłady z różnych epok

Motyw femme fatale

W literaturze znaleźć można wiele portretów postaci kobiecych o zróżnicowanych charakterach i prezentujących różne światopoglądy. Wśród nich wyróżnia się motyw femme fatale – kobiety fatalnej, przynoszącej mężczyznom zgubę i nieszczęście.

Za­ufa­nie jako pod­sta­wa two­rze­nia re­la­cji mię­dzy­ludz­kich. W pra­cy od­wo­łaj się do: wy­bra­nej lek­tu­ry obo­wiąz­ko­wej, in­ne­go utwo­ru li­te­rac­kie­go oraz wy­bra­nych kon­tek­stów.

Relacje ludzie powstają pod wpływem różnych czynników, ale jednym z najważniejszych spośród nich jest zaufanie. To dzięki niemu ludzie wiedzą, że mogą na sobie nawzajem polegać, zwierzyć się z różnych tajemnic czy mieć pewność, że w trudnej chwili ktoś przyjdzie im z pomocą. Gdy brakuje zaufania, to często jest to powód, dla którego wiele związków międzyludzkich po prostu się rozpada.

Motyw matki w literaturze – przykłady z różnych epok

motyw matki

Jedną z najważniejszych osób w życiu człowieka jest matka, która sprowadza go na świat, opiekuje się dzieckiem, uczy je i wychowuje. Z tego powodu figura matki stała się popularnym motywem literackim, pojawiającym się w wielu dziełach już od czasów starożytnych. Motyw matki obecny jest na początku najważniejszych historii o stwarzaniu i porządkowaniu świata.

Balladyna – streszczenie

„Balladyna” to dramat romantyczny autorstwa Juliusza Słowackiego, który powstał w roku 1834, a został wydany w roku 1839 w Paryżu. Dzieło to opowiada o losach tytułowej Balladyny, która morduje swoją siostrę, by wyjść za księcia Kirkora. Czytelnik może obserwować szybki awans społeczny bohaterki oraz jej upadek po tym, jak popełnia ona wiele zbrodni, by zdobyć tron dla siebie.

Balladyna – charakterystyka

Jednym z najsłynniejszych dzieł romantycznego poety, Juliusza Słowackiego, jest dramat „Balladyna”. Jego główną bohaterką jest tytułowa postać, żyjąca w ubogiej chacie z matką-wdową oraz swoją siostrą, Aliną. Życie Balladyny odmienia przybycie możnego rycerza, czyli Kirkora. Chce on pojąć za żonę jedną z sióstr. Obecnie Balladyna jest znana jako jedna z najbardziej znanych morderczyń w polskiej literaturze i porównuje się ją nawet do Lady Makbet ze sztuki Williama Szekspira.

W jakim celu twórca nawiązuje do motywów mitologicznych? Omów zagadnienie na podstawie Odprawy posłów greckich Jana Kochanowskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Inspiracje mitologiczne to coś, po co chętnie sięgają artyści z różnych, późniejszych epok. Wykorzystywali oni dawne opowieści o potworach, herosach i bogach, by w ten sposób ukazać pewne uniwersalne dla ludzkości wartości. Zazwyczaj używano licznych nawiązań do mitologii greckiej czy rzymskiej, ale warto pamiętać, że także dawne i owiane legendami losy początków między innymi państwa polskiego można nazwać mitycznymi i po nie także sięgali niektórzy twórcy.

Wpływ świata nadprzyrodzonego na losy bohatera. Omów zagadnienie na podstawie Balladyny Juliusza Słowackiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Świat nadprzyrodzony i liczne niezrozumiałe dla człowieka zjawiska od dawna fascynuje twórców i motywuje ich do umieszczenia elementów fantastycznych w ich dziełach. Może się to objawiać na różne sposoby – czasami będzie to Świtezianka w jeziorze, a czasami pojawiające się duchy i upiory. Często taki świat nadprzyrodzony ma taki sam wpływ na bohaterów utworu jak elementy realistyczne i potrafi namieszać w historii, zmieniając ją i komplikując.

Motyw zbrodni i kary w literaturze – przykłady z różnych epok

motyw zbrodni i kary

Gdzie zbrodnia tam i kara. Motyw ten wydaje się znany dla ludzi już od czasów Hammurabiego. Towarzyszy mu pytanie o zależność między jedynym i drugim oraz prawdziwą naturę tej pary. W literaturze odwoływano się do niego na łamach różnych epok, począwszy od niepisanego zarania dziejów, poprzez starożytność, renesans aż po czasy bardziej nam współczesne. Warto więc przytoczyć kilka przykładów motywu zbrodni i kary.

Motyw władzy w literaturze – przykłady z różnych epok

motyw władzy

Władza – od wieków dąży do niej wiele osób, ale niewiele z nich może się poszczycić zdobyciem jej. Może ona służyć słusznym sprawom, a może zostać wykorzystana do realizacji prywatnych, niecnych celów osób, które nie powinny jej sprawować. Władza deprawuje ludzi jak mało co na świecie i potrafi wyciągnąć na wierzch ich najgorsze cechy.

Motyw zemsty w literaturze – przykłady z różnych epok

motyw zemsty

Mówi się, że zemsta najlepiej smakuje na zimno. Jest ona reakcją na doznane krzywdy, upokorzenia i zbrodnie. Ludzie dokonują jej pod wpływem silnych emocji lub z wyrachowaniem odkładają w czasie, by jak najlepiej przygotować zemstę i by była ona jak najbardziej bolesna.

Oceń słuszność stwierdzenia Tacyta: „Dla pożądających władzy nie istnieje droga pośrednia między szczytem a przepaścią” w kontekście Makbeta i innych wybranych tekstów kultury

Dla pożądających władzy nie istnieje droga pośrednia między szczytem a przepaścią – rzekł Tacyt, wybitny rzymski historyk. Jego słowa mają w sobie sporo prawdy, ponieważ próby zdobycia władzy często są grą o najwyższą stawkę, w której można stracić wszystko. Udowadniają to losy licznych postaci literackich. Przykłady takich historii można znaleźć między innymi w „Makbecie” Williama Szekspira, „Balladynie” Juliusza Słowackiego czy w „Nie-boskiej komedii” Zygmunta Krasińskiego.