J. R. R Tolkien to twórca powieści zatytułowanej „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. Przynależy ona do gatunku fantastyki i w związku z tym autor opisał w niej wiele ras, które nie istnieją w rzeczywistym świecie. Jedną z nich są elfy. Dzielą się one na dwa odłamy, zwane jako elfy leśne i wysokie, żyjące w różnych miejscach i tworzące własne społeczności i mające odmienne obyczaje.
Charakterystyka elfów
Elfy to rasa, która całkiem przypomina z wyglądu ludzi. Są od nich nieco wyższe, charakteryzują się smukłą sylwetką i tym, że noszą długie włosy. Mają jasne cery i włosy w takich barwach jak złota czy srebrna. Przedstawiciele tej rasy nie noszą na swoich twarzach zarostu. Ich oczy odbijają światło gwiazd i zazwyczaj są w szarym kolorze. Ich uszy nieco różnią się kształtem od ludzkich, ale nie są całkowicie spiczaste. Mają wspaniałe, jedwabiste głosy, dlatego chętnie zajmują się śpiewem oraz poezją.
Elfy to rasa, która uznawana jest za najpiękniejszą w Śródziemiu ze względu na ich nieprzeciętną urodę. Mówi się także, że są najmądrzejsi spośród zamieszkujących tę krainę istot. To oni jako pierwsi uzyskali zdolność mowy i przekazali ją innym rasom. Oprócz tego elfy są nieśmiertelne. Nie umierają samoistnie z powodu podeszłego wieku, coś musi je zabić. Nie sypiają i są bardzo silni, a ich wzrok i słuch nie ma sobie równych.
Rasa ta była przekonana, że żyjąca istota składa się z trzech elementów, takich jak dusza, umysł i ciało. Bardzo wcześnie się rozwijają, ale pełną dojrzałość uzyskują dopiero w pięćdziesiątym roku życia. Wiążą się ze swoim partnerem na całe życie i nawet śmierć jednego ze współmałżonków nie jest powodem do wejścia w kolejny związek. Elfy mają wiele dzieci, ale te rodzą się w dużych odstępach czasu, czego wynikiem jest duża różnica wieku między rodzeństwem.
Elfy to mądra rasa, która nieustannie się rozwija i poszerza swoją wiedzę. Cechuje ich niezwykła mądrość i ogromne, życiowe doświadczenie. Uwielbiają piękne przedmioty i zajmują się ich wytwarzaniem, a także układaniem pieśni, tworzeniem poezji, uzdrawianiem i ćwiczeniem władania bronią. Elfy miały wiele tajemnic, ale nie dzieliły się nimi z innymi rasami. Są także ściśle związane z magią w Śródziemiu.
Elfy zdają się być doskonałymi istotami, ale też mają swoje wady. Zdarza im się być pysznymi i zadufanymi w sobie ze względu na swoje rozległe umiejętności czy wiedzę. Bywają także zazdrosne i nienawidzą istot, które podejrzewają o związek ze złem.
Elfy leśne
Elfy leśne zamieszkują Mroczną Puszczę, czyli miejsce niebezpieczne dla wielu istot. Tam przebywał ich król i gromadzone były ich skarby. Te elfy wiele czasu spędzały w lesie, tam ucztowały, polowały i udawały się na wyprawy. W ich długie, lśniące włosy wpleciono kwiaty, ozdabiały się szlachetnymi kamieniami. Do walki wykorzystywały taką broń jak łuki i oszczepy. Były bardzo nieufne w stosunku do obcych.
Elfy wysokie
Elfy wysokie zamieszkiwały Rivendell i przewodził nimi Elrond. Były to najszlachetniejsze istoty spośród wszystkich elfów i wywodziły się od starożytnych rodów. Znane były ze swojej gościnności, ale potrafiły lekko kpić z odwiedzających je istot, takich jak krasnoludy. Elfy wysokie zawsze były na bieżąco z najnowszymi wydarzeniami w Śródziemiu i cechowała je głęboka mądrość.