Taka forma działać ma przede wszystkim na zmysły, podświadomość i chęć analizowania. Futuryści rosyjscy dążyli do powrotu do korzeni – języka pradawnych słowian. Możliwe, że przedstawienie obrazu przyrody w tak oryginalny sposób ma być przypomnieniem o naszym związaniu z naturą, przodkami, przeszłością kulturalną i językową. Mimo niezrozumiałych słów, potrafimy zinterpretować wiersz i dostrzec w nim opis pięknego krajobrazu, co oznacza że możemy wyjść poza ramy standardowego myślenia i potrafimy odczuwać wszystkimi zmysłami.
Podsumowanie
„Słowisień” Juliana Tuwima to utwór, który czerpie z ideologii futurystów. Poeta posługuje się eksperymentem twórczym, który ma oddziaływać na nasze zmysły, podświadomość i analityczną naturę człowieka. Tego typu awangardowe podejście ma na celu zaskoczenie odbiorcy, odejście od standardowej formy, zachęcenie do własnej, oryginalnej interpretacji. Rosyjscy futuryści, którymi w znacznym stopniu inspirowali się polscy twórcy, chcieli odejść od tego co znane i patrzeć w przyszłość, czerpiąc jednocześnie z kultury i języka dawnych słowian. Za pomocą gry słów, rytmiczności, dźwiękonaśladowczości poeta wywołuje w naszej głowie obraz pięknej, tętniącej życiem przyrody. Pozwala także na własne rozumienie niektórych słów. Julian Tuwim bez wątpienia wykazuje tu fascynację tworzeniem języka pozarozumowego, co było wówczas niezwykle intrygujących zjawiskiem.
