W wielu dziełach literackich pojawia się motyw proroctw i przepowiedni, które zdradzają postaciom to, co wydarzy się w przyszłości. Nie zawsze są one jednak dosłowne i jasne dla osób, których one dotyczą. Przepowiednie, wróżby i proroctwa pojawiały się w literaturze już od czasów antycznych.
Historia cywilizacji pokazała, że niestety nie wszyscy ludzie są traktowani tak samo, a wpływ na to ma między innymi ich urodzenie i przynależność do danej klasy. Już od dawna niektóre grupy, takie jak arystokracja czy szlachta, uznawane były za lepsze od innych i z tego tytułu należały im się liczne przywileje. Był to także powód, dla którego inne klasy społeczne cierpiały i były wyzyskiwane w imię cudzych zysków i luksusów.
Literatura często ukrywa w sobie wiele znaczeń, które czytelnik musi odgadnąć, by w całości zrozumieć, co dzieło literackie chce mu przekazać. Znaczenia te często schowane są w różnego rodzaju symbolach, którymi z kolei są postaci, przedmioty czy nawet całe sceny. Jakie są jednak funkcje przedmiotów i postaci symbolicznych w utworze literackim?
Motyw sztuki i artysty wielokrotnie pojawiał się w różnego rodzaju dziełach literackich, od samego początku ich istnienia. Artyści często bowiem są fascynującymi postaciami o bogatych życiorysach. Ci spośród nich, którzy zajmują się literaturą, lubią także opowiadać o sobie i o swojej pracy w dziełach, które tworzą.
W wielu dziełach autorzy wykorzystywali motyw pojawienia się duchów, widm i zjaw. Często w ten sposób sygnalizowali rzeczy, które nie były wiadome żywym bohaterom tekstów. W ten sposób radził sobie już William Szekspir, tworząc na przykład „Hamleta”, w którym to dramacie bohater rozmawia z duchem swojego ojca. Z zabiegu tego korzystali także autorzy polskiego pochodzenia. Był to na przykład Stanisław Wyspiański w dramacie „Wesele” oraz Adam Mickiewicz w „Dziadach”.
Miasta, szczególnie te stare, mają do opowiedzenia niejedną historię. Ze wszystkich metropolii Polski wyróżnia się szczególnie Warszawa – stolica i zarazem tetr tragicznych wydarzeń minionych wieków.
Pieniądze są dla wielu osób ważną wartością. Zapewniają one właściwie wszystko we współczesnym świecie. Dają jedzenie, schronienie, szansę na realizowanie swoich pasji. Bezsprzecznie są bardzo potrzebne i bez nich nie da się przetrwać. Nie wynika to z materializmu, a tego, jak wygląda nasza rzeczywistość.
Sarmatyzm był formacją kulturową (ponieważ ciężko uznać go za pełnoprawny ruch ideologiczny czy też literacki, ze względu na swoją małą skalę) popularną wśród polskiej szlachty, głównie uboższej od końca XVI do połowy wieku XVIII. Obejmowała ona obyczajowość, styl życia oraz ideologię.
Filozofowie od wieków zastanawiają się, jakie są źródła zła. Wskazuje się różne przyczyny, takie jak egoizm, zazdrość, a także porzucanie wartości moralnych. W oświeceniu trafne diagnozy upadku społeczeństwa miał biskup warmiński Ignacy Krasicki.
Osoby decyzyjne często stoją przed trudnymi wyborami dotyczącymi dobrego rządzenia i gospodarowania. Niezależnie, czy jest się prezesem firmy, czy politykiem, czasami indywidualny interes może przysłonić dobro przedsiębiorstwa lub państwa.
Człowiek doświadcza w swoim życiu wielu trudności. Niektóre udaje się dość łatwo pokonać, inne sprawiają dużo problemów. Czasami okoliczności stają się na tyle ciężkie, że można mówić o warunkach ekstremalnych. Są to na pewno chwile związane z zagrożeniem życia lub zdrowia osoby, lub jej najbliższych.
Literatura stanowi kopalnię wiedzy dla człowieka. Dorobek naukowy i kulturowy świata najczęściej można odnaleźć w książkach, np. podręcznikach czy encyklopediach. Reportaże pozwalają na poznanie odległych zakątków świata, co w innych warunkach nie byłoby możliwe bez pojechania tam.