Dziś bajki kojarzą się przede wszystkim z kolorowymi animacjami w kinie lub w telewizji, ale ich korzenie sięgają znacznie głębiej. Są one gatunkiem literackim znanym już w starożytności. Charakteryzują się one morałem i dydaktycznym przesłaniem, ponieważ z ich lektury czytelnik miał wynieść konkretne wnioski i zastosować je w swoim życiu. W bajkach pojawiają się bowiem celne uwagi, refleksje i diagnozy społeczne, dlatego też ten gatunek cieszył się popularnością w wielu epokach. Można było z jego pomocą przekazać wiele myśli, ukrytych za historiami o zwierzętach lub ludziach. W bajkach można także odnaleźć opowieści o uniwersalnych prawach rządzących światem. Przykładem tego są między innymi bajki autorstwa Ignacego Krasickiego takie jak „Jagnię i wilcy” czy „Dewotka” oraz w utworach Ezopa, na przykład w dziełach „Chłopiec, który wołał o pomoc” czy „Wiatr Północny i Słońce”.
Ignacy Krasicki to najbardziej znany polski twórca bajek. Działał w okresie Oświecenia i to właśnie wtedy powstały dzieła, w których Krasicki celnie punktował problemy trapiące współczesne mu społeczeństwo. Swoje wnioski ubrał w krótką i celną formę bajek. Jednym z najbardziej znanych przykładów jest na przykład tekst zatytułowany „Jagnię i wilcy”. Opowiada on o tym, jak jagnię natknęło się na dwa wilki w lesie. Drapieżniki postanowiły zjeść niewinne zwierzątko, a ono zapytało, jakim prawem ma się to odbyć. Wilki odpowiedziały, że ma to miejsce, ponieważ jagnię jest smaczne, słabe i miało pecha znaleźć się w lesie. Krasicki pokazuje w ten sposób okrutne życiowe prawdy. Ten, kto jest silniejszy, zawsze zwycięża i weźmie czego chce. Zawsze znajdzie też wystarczające usprawiedliwienie dla swoich okrutnych czynów. W bajce występują zwierzęta, ale z powodzeniem można odnieść tę prawdę do wielu sytuacji z relacji międzyludzkich i życia w społecznościach.
Inną bajką Krasickiego jest „Dewotka”, która opowiada o kobiecie, która bardzo pobożnie się modliła, jednocześnie bijąc swoją służącą. W ten sposób Krasicki pokazuje swoją refleksję na temat tego, że w świecie zawsze znajdą się ludzie pełni fałszywej moralności, którzy pod piękną maską chowają brzydką twarz. Krasicki wskazuje swojemu czytelnikowi, że takich ludzi zdecydowanie lepiej jest unikać, ponieważ zadawanie się z nimi może prowadzić jedynie do rozczarowania.
