Przypowieść o bogatym i biednym – streszczenie, interpretacja, morał

Autor: Marta Grandke

Przypowieść o bogatym i biednym każdy czytelnik odnajdzie w Nowym Testamencie. Jest ona bowiem częścią Ewangelii świętego Łukasza (Łk, 16, 19-31). To jedna z najbardziej znanych historii zwanych przypowieściami, które kryją w sobie dydaktyczny przekaz i wskazują uczniom Jezusa, w jaki sposób powinni oni rozumieć jego nauki. Łazarz i bogacz z tej historii uznawani są za faktycznie istniejące postaci, sama zaś przypowieść z tego względu uznawana jest za prawdziwą historię, która wydarzyła się naprawdę.

Przypowieść o bogatym i biednym – streszczenie przypowieści

Pewnego razu żył bogaty człowiek, który ubierał się w bisior i w purpurę i który codziennie spożywał wystawne posiłki. Natomiast pod bramą jego pałacu leżał pokryty wrzodami biedak, czyli Łazarz. Chciał on skosztować resztek ze stołu bogacza. Cierpiał on bardzo, a psy lizały jego wrzody. Pewnego razu Łazarz umarł, a jego duszę aniołowie zaprowadzili do nieba. Bogacz także umarł, on jednak trafił do piekła, gdzie cierpiał męki za swoje czyny. Podniósł on oczy i ujrzał duszę Łazarza w niebie, spoczywającą na łonie Abrahama. Bogacz zawołał do Abrahama, by ten wysłał Łazarza z palcem umoczonym w wodzie, by bogacz mógł zaznać ukojenia w swych mękach w płomieniach. Abraham jednak odparł, że bogacz za życia zaznał dobrobytu i odebrał swoje łaski, gdy Łazarz cierpiał z powodu niedoli i nędzy. Teraz sytuacja odwróciła się. Nie ma także możliwości przedostania się między niebem a otchłanią. Bogacz chciał wysłać kogoś do swych żyjących krewnych, by ostrzec ich przed swoim losem, jednak Abraham się nie zgodził. Oświadczył, że na tamtym świecie żyją prorocy, których żywi powinni słuchać. Bogacz zaś rzekł, że to nie wystarczy, że dopiero wizyta umarłego ich przekona. Abraham zaś odparł, że jeżeli prorok nie wystarczy, to żaden umarły nie spełni tego zadania.

Przypowieść o bogatym i biednym – interpretacja sensu przypowieści

Przypowieść o biednym i bogatym można zinterpretować w bardzo prosty sposób. Bogacz symbolizuje wszystkich możnych tego świata, którzy korzystają ze swych majątków i nie dbają wcale o ubogich bliźnich. Łazarz to z kolei symbol wszystkich nędzników tego świata, którzy swoje życie spędzili w cierpieniu i ubóstwie, nie mogąc liczyć na czyjekolwiek wsparcie. Przypowieść ta pokazuje, że każdy nędzarz po śmierci zazna odpoczynku, a jego krzywdy zostaną mu wynagrodzone. Jeśli zaś ktoś za życia opływał w luksusy i nie dbał o swoje zbawienie, także może liczyć na wyrównanie tego rachunku, jednak w zupełnie inny sposób. Wyroki Boga są więc sprawiedliwe.

Przypowieść o bogatym i biednym – przesłanie

Przesłanie przypowieści o biednym i bogaczu pokazuje więc, że każdy człowiek zostanie przez Boga potraktowany sprawiedliwie, zgodnie z tym, jak spędził swoje życie i jakich uczynków się dopuścił. Nędzarze mają szansę na wynagrodzenie im ich cierpienia po śmierci. Jeśli jednak ktoś bogaty za życia cieszył się tylko przyjemnościami i nie zwracał uwagi na biedę wokół siebie, to może być pewien, że odbierze on za to sprawiedliwą należność i karę za swój egoizm. Nie można bowiem zamykać oczu na cudze cierpienie, podczas gdy nam niczego nie brakuje. Bóg sprawiedliwie rozlicza ludzi i ostrzega ich o tym, wysyłając na ziemię proroków. Jeśli ktoś zamyka się na ich słowa, to jest to jego wina i sam odpowiedzialny będzie za swoją niedolę po śmierci.

Dodaj komentarz