Antygona jest główną bohaterką tragedii Sofoklesa zatytułowanej właśnie jej imieniem. Dzieło to opowiada historię dziewczyny, która pochodzi z przeklętego rodu Labdakidów, na który spadają liczne nieszczęścia. Między innymi jest to śmierć jej braci, walczących między sobą o tron ich ojca, Edypa. Po tych wydarzeniach jeden z nich – Polinik – został uznany przez Kreona, nowego władcę, za zdrajcę i zakazano jego pochówku. Antygona jednak łamie to prawo i w wyniku tego zostaje przez Kreona skazana na śmierć. Podczas lektury tragedii czytelnik poznaje silny system wartości Antygony i jej moralność, której jest wierna aż do śmierci.
System wartości Antygony opiera się przede wszystkim na wierze w bogów greckich i na stosowaniu się do zaleceń wyznaczonych jej przez religię. Prawo boskie jest w oczach bohaterki nadrzędne względem ludzkich reguł i uznaje ona jego wyższość. To co dobre i to co złe także podlega u niej ocenie względem religii. Dlatego też Antygona sprzeciwiła się Kreonowi i zdecydowała się pochować Polnika. Tak nakazywała jej wiara w jej bogów, która była dla niej moralnym drogowskazem. Bohaterka nie miała wątpliwości, jakie postępowanie będzie właściwe. Prawa boskie jasno wskazywały jej drogę i Antygona posłusznie za nimi podążała. Życie wieczne i perspektywa tego, co czeka ją po śmierci, było dla niej bardziej istotne niż to, co miało miejsce w jej doczesnym życiu.
Kolejną cechą systemu wartości głównej bohaterki tragedii Sofoklesa jest jej miłość do rodziny. Wszystko to, czego dopuściła się Antygona, czynione było z miłości do pozbawionego pogrzebu brata. Rodzina była dla niej tak ważna, że dziewczyna gotowa była oddać za nią życie. Nie rozumiała swojej siostry Ismeny, która nie potrafiła zdobyć się na podobny gest. Antygona rozumiała, jak ważna w życiu każdego człowieka jest rodzina i widziała też, że dbanie o nią jest zgodne z wolą bogów.
W systemie wartości Antygony pojawiały się takie uniwersalne cechy jak dobroć, szlachetność czy lojalność względem ukochanych osób. W oparciu o te cechy podejmowała każdą kolejną decyzję, mimo iż wiedziała, że ściągnie to na nią gniew Kreona. Istotniejsze były jednak dla niej wyższe wartości, niż krótkotrwałe dostosowanie się do sytuacji i przetrwanie jej. Antygona była więc na wskroś dobra i uczciwa, nie potrafiła postępować inaczej. Prawa boskie z kolei wyznaczały w jej życiu granice tego co etyczne i tego, czym powinna się kierować w każdej sytuacji, nawet skrajnie trudnej.